پشت پرده هزینه های پنهان خودروسازان
خودروسازان در شرایطی زیر آوار سنگین زیانانباشته قرار دارند که به نظر نمیرسد آنها بتوانند خود را از زیر این آوار خارج کنند.
به گزارش خودروتک به نقل از دنیای اقتصاد ، آنطور که صورتهای مالی دو خودروساز بزرگ کشور تا پایان سال گذشته نشان میدهد، جمع زیان انباشته تولیدی خودروسازان عددی حول و حوش 50هزار میلیارد تومان را نشان میدهد. بیتردید این حجم از زیان انباشته طی مدتی که از سال جاری میگذرد نیز روند صعودی داشته و برخی از دستاندرکاران زیانانباشته این روزهای خودروسازی را حدود 80 تا 90هزار میلیارد تومان تخمین میزنند.
این حجم از زیانانباشته در شرایطی است که همچنان سیاست اشتباه قیمتگذاری دستوری اجرا میشود و خودروسازان باید محصولات تولیدی خود را با قیمتهای دیکتهشده به فروش برسانند. بر این اساس حذف سیاست قیمتگذاری دستوری و صدور مجوز برای فروش خودرو با قیمتهای حاشیه بازار نیز موجب نخواهد شد که خودروسازان از پس جبران زیانانباشته ثبتشده در صورتهای مالی خود برآیند.
دلیل این امر هم روشن است؛ زیرا آنچه سبب شده خودروسازان این حجم از زیانانباشته را در صورتهای مالی خود ثبت کنند، تنها فروش محصولات با قیمتهای دستوری نیست. درست است که تولید همراه با ضرر از مسیر دیکته قیمتی را میتوان متهم اصلی در ایجاد بهمن زیانانباشته قلمداد کرد، اما با تمام این احوال ثبت این زیان متهمان دیگری نیز دارد. باید برای جستوجوی این متهمان به داخل شرکتهای خودروسازی رفت.
بیشک در کنار سیاست قیمتگذاری دستوری، بیانضباطی مالی خودروسازان در رقم خوردن این حجم از زیانانباشته نقش داشته است. بنابراین تا زمانی که خودروسازان سر و سامانی به بیانضباطیهای مالی خود ندهند، نمیتوان امیدوار بود جلوی تولید زیان و اضافهشدن به حجم زیانانباشته آنها گرفته شود. وجود سایتهای تولیدی در نقاط مختلف کشور یکی دیگر از متهمان تولید همراه با زیان در شرکتهای خودروساز است. سایتهای تولیدی که به اسم اشتغالزایی در کشور ایجاد شدهاند، هزینه لجستیکی سنگینی به دو خودروساز کشور تحمیل میکنند.
هزینه لجستیکی سنگین خود به بخشی از زیانانباشته شرکتهای خودروساز تبدیل میشود. علاوه بر این مساله، شاهد هستیم که تعداد نیروی انسانی حاضر در خطوط تولید شرکتهای خودروسازی هیچ تناسبی با تیراژ تولید آنها ندارد. بنابراین تا زمانی که خودروسازان هزینههای عدم تناسب تیراژ تولید و نیروی مازاد خود را پرداخت میکنند، نمیتوان امیدی به کاهش زیانانباشته آنها داشت. تحمیل سیاستهای غلطی مانند جهاد خودکفایی از دیگر عواملی است که به منابع مالی شرکتهای خودروساز فشار میآورد و سبب عمیقتر شدن چاه زیان انباشته آنها میشود.
با توجه به هزینههایی که از مسیر بیانضباطی مالی، فعالیت سایتهای خودرویی در نقاط مختلف کشور، نیروی مازاد و تامین هزینههای مالی طرحهای خودکفایی به خودروسازان تحمیل میشود، نمیتوان امیدوار بود زیان انباشته آنها در مسیر کاهشی قرار بگیرد.