پروتکل توقف خودروهای خودران توسط پلیس
با توجه به توانایی سازمان های مجری قانون برای پایین کشیدن شیشه های یک خودرو، باز کردن درهای آن و سخن گفتن با سرنشینان آن از طریق یک سیستم ارتباطی، چنین خودروهایی برای کسانی که دغدغه حریم خصوصی مردم را دارند یک کابوس محسوب می شود.
به گزارش خودروتک به نقل از فارس ، «موسسه ملی عدالت»، «راند کوپریشن» و «مجمع تحقیقات اجرایی پلیس» قصد دارند امکان دسترسی ماموران مجری قانون به خودروهای خودکار را در زمان واقعی فراهم کنند.
ماه گذشته این به اصطلاح پنل کارشناسی ۱۷ اولویت اصلی را که به نیاز مجریان قانون در تعامل با خودروهای خودکار پاسخ می دهد شناسایی کرده است. و همانطور که حتما خودتان می توانید تصورش را کنید، برخی از آنها به شدت ناراحت کننده هستند. مثل: « نیازهای امنیت سایبری و ارتباط با خودرو وسیله نقلیه ۱) تحقیق در مورد سیستم هایی که ماموران مجری قانون را قادر به شناسایی مجوز یک خودرو برای حرکت در حالت خودکار بدهد ۲) تحقیق در مورد فناوری هایی که مجریان قانون را قادر سازد با خودرویی که روی حالت خودکار قرار دارد ارتباط برقرار کنند. »
فراهم کردن دسترسی ماموران قانون به مجوز یک خودرو صرفا راهی فانتزی برای بیان این حقیقت است که آنها می خواهند دسترسی پنهانی به اطلاعات شخصی مالک یک خودرو داشته باشند.
اگر به حال فکر می کردید که رادارهای مرورگر پلاک خودروها ناقض حریم خصوصی شما هستند، پس یکی دو سالی صبر کنید تا آنها همه نوع اطلاعات شخصی شما در ارتباط با مالک وسیله نقلیه را برای ماموران پلیس ارسال کنند.
«ضرورت های ارتباط با طرف ذینفع: مطالعات درمورد شناسایی مفیدترین داده هایی که صنعت خودروهای مستقل می توانند برای تحقیقات پیرامون تصادفات و سایر سوانح جاده ای در اختیار مجریان قانون قرار دهند.»
پلیس در حال همکاری با کارخانجات خودرو سازی است تا به آنها کمک کند که چه وسایل نظارتی از راه دوری را باید در خودروهایشان تعبیه کنند تا از طریق آنها پلیس بتواند به این اطلاعات دسترسی پیدا کند. این مسئله به ایمنی همگانی ربطی ندارد، بلکه به پول مربوط می شود.
همانطور که مقاله منتشر شده در «مدیوم» آمده، دلیل واقعی که پلیس می خواهد قادر به متوقف کردن خودروهای بی راننده شود، این است که آنها بتوانند به بهانه هر تخلفی خودروها را وادار به این کار کنند:«اپراتورهای این خودروها به این دلیل که خودرو در حالت خودکار کامل عمل نمی کرده، ممکن است مشمول پرداخت جریمه شوند. مثلا اپراتور یک اتومبیل سای ال۴/ال۵ اگر سیستم آن به طور نامناسبی قوانین را دور زده باشد (مثلا به دلیل سرعت بالا به بهانه قرار داشتن در یک وضعیت اضطراری دروغین) می تواند مقصر شناخته شود.
تا ۱۷ اولویت اصلی برای سازمان های مجری قانون در نظر گرفته شده است. بر اساس این توصیه ها استانداردسازی این حوزه ها ضرروت دارد: «۱) آموزش ها و خط مشی های مدل برای تعامل با خودروهای مستقلی که روی حالت خودکار در حال حرکت هستند. ۲) در نظر گرفتن راهکارهایی برای عمل به رفتارهای استاندارد (نظیر کنار زدن در نقطه ای بی خطر از جاده) که مجری قانون از خودروهای خودکار انتظار خواهد داشت در سطح آمریکا به آنها عمل کنند.»
به منظور اجرای قوانین مورد نیاز برای جریمه کردن مالکان خودروهای خودکار، این به اصطلاح کارشناسان می خواهند با خودروسازان برای تعبیه راه های پنهانی جهت دسترسی به داده های خودرو همکاری کنند: «اعضای این پنل تاکید کرده اند که بر اساس نیاز به حل مشکل پیشگیرانه با مجریان قانون، سازندگان خودروهای خودکار و اپراتورهای آنها و اجتماعات با یکدیگر همکاری داشته باشند. به این ترتیب مجریان قانون می توانند درکی بهتر از قابلیت های خودروهای خودکار پیدا کنند و خودروسازان می توانند از طرز فکر حاکم بر عملکرد مجریان قانون در ارتباط با فعالیت این خودروها در اجتماعات بیشتر آشنا شوند.»
تمایل سازمان های مجری قانون برای دسترسی پنهانی به داده های خودروهای خودکار دیگر روشن تر از این نمی تواند بیان شود: «همچنین اعضای این پنل معتقدند که برای استفاده از داده های گردآوری شده توسط خودروهای خودران نیز فرصت هایی وجود دارد، مثل استفاده از ویدئوهای گرفته شده توسط این خودروها هنگام عبور از یک صحنه جرم در حال وقوع برای پشتیبانی از ایمنی همگانی و تحقیقات جنایی.»
آنطور که در بخش «اهداف و روندهای پنل» آمده است، سازمان های مجری قانون به خودروهای خودران به چشم «منبع شواهد» نگاه می کنند: «تعاملات ملموس (نظیر استفاده از این خودروها به عنوان منبعی از شواهد در تحقیقات پلیسی یا مستثنا کردن این خودروها از مناطقی که رفت و آمد در آنها منع شده است.»
همانطور که این پنل تخصصی به روشنی بیان کرده، پلیس از توانایی ارتباط امن و در زمان واقعی با این «منبع شواهد» برخوردار است.
از نگاه سازمان های مجری قانون وسایل نقلیه خودران به معنای از دست رفتن درآمد است و به همین دلیل است که آنها خواهان دسترسی به پنجره ها، دوربین ها و میکرفون های یک خودرو هستند:«خودروهای اتومبیل ویمو طوری طراحی می شوند که اگر پلیس آن را تعقیب کرد یا وسایل نقلیه اضطراری از فاصله ۳۰۰ متر دورتر با چراغ های گردان به آن نزدیک شدند، کنار بزنند. بعد از توقف خودرو قفل درها به طور خودکار باز می شود و شیشه ها پایین می آیند و به تیم پشتیبانی ویمو اجازه می دهد تا خودرو با از طریق یک سیستم ارتباطی با ماموران مجری قانون تعامل برقرار کند.»
با توجه به توانایی سازمان های مجری قانون برای پایین کشیدن شیشه های یک خودرو، باز کردن درهای آن و سخن گفتن با سرنشینان آن از طریق یک سیستم ارتباطی، چنین خودروهایی برای کسانی که دغدغه حریم خصوصی مردم را دارند یک کابوس محسوب می شود.
