داستان تلخ همکاری لامبورگینی و ب ام و روی پروژه M1
ب ام و M1 یکی از مدل های نمادین دهه هفتادی میلادی محسوب می شود. این خودرو ثابت کرد که یک برند لوکس هم می تواند حرف های زیادی برای گفتن در عرصه سوپر اتومبیل ها داشته باشد.
به گزارش خودروتک، اگر چه M1 حامل نشان ب ام و بود، اما فرایندهای طراحی و توسعه آن عمدتا توسط لامبورگینی انجام می شد. تخصص و تبحر لامبورگینی در طراحی، ساخت و ارایه مدل های سریع، دلیل اصلی کمک گرفتن ب ام و از آن بود. ایتالیایی ها وظیفه داشتند این خودروی اسپرت موتور وسط را بر اساس استانداردهای سری مسابقات گروه 4 تولید کنند.
اما در میانه های راه لامبورگینی تصمیمی گرفت که ممکن بود رویای ب ام و را بر باد دهد. این کمپانی همزمان سودای پروژه های دیگری را در سر داشت تا به منابع مالی بیشتری دسترسی پیدا کند.
در آن دوران ارتش ایالات متحده به دنبال یک خودروی 4x4 همه جا رو با توانایی جابجایی سربازان در میادین نبرد، کارایی در هر شرایط جوی و موتوری قدرتمند برای انجام ماموریت های متفاوت بود. به همین خاطر با صدور فراخوانی از شرکت های مختلف درخواست کرد طرح های خود را ارایه کنند تا با ارایه کننده برترین مورد قرارداد امضا شود.
لامبورگینی این فرصت را کاملا مناسب دید، زیرا اگر موفق به امضای قرارداد با آمریکایی ها می شد، سرمایه عظیمی را جذب نموده و تا سال ها از لحاظ مالی خود را بیمه می کرد. وقتی این خودروساز ایتالیایی از برنامه ارتش ایالات متحده اطلاع پیدا کرد، سریعا وارد عمل شده و با آغاز پروژه ای جدید با نام چیتا (Project Cheetah) مسیر دیگری را در پیش گرفت.
نتیجه تلاش های لامبورگینی در سال 1977 در قالب مفهومی چیتا به سران ارتش آمریکا نشان داده شد. این مفهومی 4x4 به صورت روباز طراحی شده بود و نیروی خود را از یک موتور 5.9 لیتری ساخت کرایسلر دریافت می کرد.
به غیر از لامبورگینی، AM General نیز به فراخوان ارتش ایالات متحده پاسخ مثبت داده بود. این شرکت توانست با هاموی (Humvee) نظر سران ارتش را جلب نموده و در نهایت با آنها قراردادی پر سود امضا کند.
شنیده شده که در جریان این کشمکش ها، باواریایی ها حتی سعی کرده اند به طور مخفیانه، طرح ها و برنامه های مربوط به پروژه ب ام و M1 را از مجموعه لامبورگینی خارج کنند.
آن چیزی که اکنون با اسم M1 می شناسیم، تنها سوپر اتومبیلی است که نشان ب ام و را بر روی خود دارد. این خودروی زیبا با قلم های جیوجیاروی معروف خلق شده و بی تردید یکی از شاخص ترین اتومبیل های عصر خود به شمار می رود. موتور شش سیلندر نصب شده در قسمت میانی ب ام و M1 حجمی برابر با 3.5 لیتر داشته و می تواند 270 اسب بخار قدرت تولید کند. به لطف این موتور توانمند ب ام و M1 قادر است به نهایت سرعت 260 کیلومتر در ساعت دست پیدا کند.
این سری مختص ب ام و M1 بود و پشتیبانی از مسابقات فرمول یک، از اهداف اصلی پایه گذاری آن محسوب می گشت. نیکی لائودا و نلسون پیکه از رانندگان معروف فرمول یک بودند که در این سری از مسابقات شرکت نموده و در سال های 1979 و 1980 موفق به کسب عنوان قهرمانی رقابت های Procar شدند. در مجموع 453 دستگاه از ب ام و M1 تولید شد که 20 دستگاه از آن به نسخه های مسابقه ای Procar تعلق دارند.
منبع: دیجیاتو