فرمول یک / پرونده فصل 2019 با پیروزی دوباره همیلتون بسته شد

گرند پری ابوظبی که آخرین مسابقه در تقویم 2019 فرمول یک بود، در پیست یاس مارینا برگزار شد.

به گزارش خودروتک به نقل از ورزش سه، فینال مسابقات فرمول یک در ابوظبی برگزار شد تا هواداران سرعت یک خداحافظی هیجان‌انگیز و زیبا را با فصل 2019 مسابقات داشته باشند.

این مسابقه که در پیست زیبای یاس مارینا برگزار شد، نه تنها هیجان و آدرنالین را در تمام 55 دور خود به هواداران پیشکش کرد، بلکه به دلیل برگزاری در حوالی غروب، ‌قاب‌هایی زیبا و منحصر به فرد را نیز جلوی چشم بینندگان به نمایش گذاشت.

مراسم آغازین و پایان مسابقه نیز بسیار مجلل و پرتشریفات برگزار شد تا یاس مارینا بار دیگر میزبان شایسته‌ای برای مسابقه‌ی فینال فرمول یک باشد.

در گرند پری ابوظبی شاهد یک استارت فوق العاده از چهار ماشین اول بودیم. همیلتون توانست پیشتازی خود را حفظ کند و لکلرک نیز در همان دور اول توانست ورشتپن را پشت سر بگذارد. بوتاس هم قبل از دور دوم موفق شد پنج رده کسب کند.

پیر گسلی با برخورد با ماشین ریسینگ پویینت به رانندگی لنس استرول، بال جلوی ماشین را از دست داد و مجبور به یک پیت استاپ زودهنگام شد تا مسابقه را از رده‌ی بیستم ادامه دهد.

در دور چهارم اعلام شد که DRS مشکل فنی دارد و غیر فعال شده! اتفاقی نادر در مسابقات فرمول یک!

زیباترین صحنه‌های این مسابقه را بوتاس با سبقت‌های شجاعانه‌اش رقم زد و توانست تا دور ششم خود را به رده‌ی دوازدهم برساند.

در دور دوازدهم بوتاس توانست از ماشین سرجیو پرز نیز سبقت بگیرد و خود را به رده‌ی هشتم برساند. نکته‌ی قابل توجه این است که او تمام این سبقت‌ها را بدون استفاده از DRS انجام داد.

در دور سیزدهم فراری یک پیت‌استاپ دوبل را انجام داد و بلافاصله پس از تعویض لاستیک‌های لکلرک به هارد، وتل نیز به پیت آمد تا فراری در یک پیت استاپ پردردسر و طولانی، پس از 6.9 ثانیه بالاخره با لاستیک‌های هارد وتل را در رده‌ی هشتم به پیست بازگرداند تا وتل بلافاصله مجبور به سبقت گرفتن از سرجیو پرز و گرفتن رده‌ی هفتم شود.

آلبون اولین ماشین ردبول بود که به پیت رفت و او هم با لاستیک‌های هارد به مسابقه ادامه داد.

در دور پانزدهم همیلتون، ورشتپن، لکلرک، هولکنبرگ، بوتاس، وتل و آلبون را پیشتاز داشتیم و ماشین رنو لحظات عجیبی را در رقابت با تیم‌های بالای جدولی تجربه کرد.

در دور هفده و هجده شاهد تلاش وتل برای سبقت گرفتن از بوتاس بودیم که راه به جایی نبرد. در پایان دور هجدهم بالاخره DRS فعال شد تا ماشین رنوی هولکنبرگ بلافاصله توسط بوتاس پشت سر گذاشته شود.

با پیت رفتن هولکنبرگ و بازگشتش به پیست با لاستیک‌های مدیوم شاهد نبرد جذابی در دورهای 19 تا 21 بین دو راننده‌ی رنو و دو راننده‌ی مک‌لارن در رده‌های 11 تا 14 بودیم.

در دور 24 جیووناتزی راننده‌ی آلفا رومئو و کوبیتسا راننده‌ی ویلیامز با هم برخورد کردند، اما با وجود جدا شدن بخشی از بارج‌بورد ماشین کوبیتسا، شاهد ماشین ایمنی مجازی و پرچم زرد نبودیم.

در دور 26 بالاخره ورشتپن به پیت استاپ رفت و با یک نمایش سریع از گاراژ ردبول توانست در رده‌ی سوم به پیست بازگردد. بلافاصله پس از او در دور 27، مرسدس همیلتون را برای تعویض لاستیک فراخواند تا قهرمان جهان با پیت استاپی نه چندان سریع و با لاستیک هارد همچنان در رده‌ی اول ولی با فاصله‌ای بسیار کمتر از ماشین فراریِ لکلرک به پیست بازگردد.

در دور 27 ورشتپن در رادیوی تیمی اعلام کرد که مشکلی در موتور ماشین احساس می‌کند و یک چیزی درست نیست.

در دور 30 مرسدس آخرین پیت استاپ فصل خود را با حضور توتو ولف مدیر این تیم در کنار مکانیک‌ها، برای والتری بوتاس انجام داد تا بوتاس با لاستیک هارد در رده‌ی ششم به مسابقه بازگردد.

با وجود شکایت مدام ورشتپن از عملکرد ماشین ،فاصله‌ی او با لکلرک بسیار نزدیک شده و حدود یک ثانیه در هر دور از ماشین فراریِ لکلرک سریع‌تر است.

در دور 32 ورشتپن موفق شد از لکلرک سبقت بگیرد و تلاش‌های بعدی لکلرک برای پس گرفتن رده‌اش با دفاع شدید ورشتپن ناکام ماند و به این ترتیب پس از همیلتون، ورشتپن در رده‌ی دوم و لکلرک در رده‌ی سوم قرار گرفتند.

در همین دور بوتاس موفق شد با ثبت سریع‌ترین زمان رکورد پیست یاس مارینا را بشکند.

لکلرک در دور 39 برای دومین بار به پیت استاپ رفت و با لاستیک سافت به پیست بازگشت. وتل نیز بلافاصله پس از او به پیت رفت و با لاستیک مدیوم در رده‌ی ششم به مسابقه بازگشت تا فراری دومین پیت استاپ دوبل خود را در یاس مارینا انجام داده باشد.

در این میان بوتاس در دور 40 توانست با سبقت گرفتن از آلبون خود را به رده‌ی چهارم برساند.

در دور 48 ریسینگ پوینت ماشین لنس استرول را که در رده‌ی 19 مسابقه می‌داد به دلیل مشکل فنی از مسابقه بیرون کشید.

گسلی هم بالاخره در همین دور موفق شد با سبقت گرفتن از کوبیتسا بالاخره در رده‌ی هفدهم خود را به جمع دیگر رانندگان برساند.

در دور 49 گاراژ مک‌لارن به لاندو نوریس که در رده‌ی هفتم قرار داشت اعلام کرد که در دورهای باقی مانده با ماشین پشت سر یعنی سرجیو پرز مسابقه خواهد داد و باید تمام تلاش خود را بکند. لاندو نوریس و پرز در جدول قهرمانی جهان راننده‌ها نیز تنها یک امتیاز با هم فاصله داشتند و نوریس برای حفظ رده‌اش باید جلوتر از پرز از خط می‌گذشت. که البته این اتفاق نیافتد و در دور آخر پرز موفق شد با عبور از نوریس زودتر از خط پایان بگذرد و در جدول راننده‌ها با یک امتیاز بیشتر بالاتر از لاندو نوریس بیست ساله در جایگاه دهم قرار بگیرد.

در دور 54 هم لوییس همیلتون سریع‌ترین دور مسابقه را زد و بار دیگر رکورد پیست را شکست و هم وتل موفق شد در نبردی هیجان‌انگیز پس از چند بار تلاش از آلبون سبقت بگیرد و خود را به رده‌ی پنجم برساند.

در دور 55 بوتاس به شدت به لکلرک نزدیک شد تا این دو ماشین تا خط پایان با هم بر سر رده‌ی سوم بجنگند.

در نهایت همیلتون یک پایان درخشان برای یکی از بهترین فصل‌هایش در فرمول یک رقم زد و با وجود اینکه عنوان قهرمانی جهانش را چندین مسابقه قبل کسب کرده بود، تا آخرین لحظه پا پس نکشید و عطش خود برای پیروزی را با بردن در گرند پری ابوظبی سیراب کرد.

این یازدهمین برد در این فصل، پنجمین پیروزی همیلتون در ابوظبی و 84مین سکوی اول او در فرمول یک بود. همچنین گرند پری ابوظبی 250‌مین مسابقه‌ی همیلتون در فرمول یک بود.

مکس ورشتپن دوم شد، تا به لطف تصادف فراری‌ها با هم در برزیل، بالاتر از لکلرک در رده‌ی سوم قهرمانی جهان بایستد. لکلرک سوم شد. بوتاس، وتل و آلبون هم در رده‌های بعد قرار گرفتند.

یک امتیاز سریع‌ترین دور پیست به همیلتون تعلق گرفت و نیکو هولکنبرگ راننده‌ی رنو که آخرین مسابقه‌ی خود در فرمول یک را تجربه می‌کرد با رای مردم به عنوان بهترین راننده‌ی مسابقه‌ی انتخاب شد تا خداحافظی دلپذیری با فرمول یک و هواداران سرعت داشته باشد.

بدین ترتیب در پایان فصلی رویایی برای مرسدس و همیلتون که با ششمین قهرمانی تیمی و ششمین قهرمانی جهان راننده‌ها همراه بود، در جدول قهرمانی تیمی پس از مرسدس، فراری، ردبول، مک‌لارن و رنو دوم تا پنجم شدند.

در رقابت راننده‌ها نیز پس از همیلتون، بوتاس، ورشتپن، لکلرک و وتل قرار گرفتند.

از جمع بیست راننده‌ی این فصل، نیکو هولکنبرگ و رابرت کوبیتسا در فصل 2020 در فرمول یک صندلی نخواهند داشت. تیم رنو به جای هولکنبرگ، استبان اوکان را به خدمت گرفته و ویلیامز نیز نیکلاس لطیفی را جایگزین کوبیتسا کرده است.