خداحافظی بی سر و صدای ستاره تیم ملی که به فوتبال ایران نیامد؟
از آخرین دیداری که رضا قوچاننژاد در جریان آن پا به توپ شد، حدود 200 روز میگذرد. در دیدار هفته سی و چهارم زووله مقابل خرونینخن در هفته سی و چهارم اردیویژه- لیگ هلند – در فصل 2021-2020 بود که گوچی را در زمین دیدیم و بعد از آن مهاجم سابق تیم ملی فوتبال ایران هرگز بازی رسمی انجام نداده است. آن دیدار را زووله با نتیجه یک بر صفر برد تا در لیگ هلند بماند و بقای خود را مسجل کند. رضا نیز از دقیقه 78 جانشین تدیچ شد تا شاید او هم بتواند دروازه حریف را باز کند که این اتفاق البته رخ نداد.
به گزارش ایران ورزشی، از 26 اردیبهشت سال 1400 تا امروز، قوچاننژاد به چند پیشنهاد اندک خود پاسخ منفی داده و اغلب، اوقات خود را با خانواده گذرانده است. پسر او کمی بزرگتر شده و زمان زیادی را از گوچی گرفته. ضمن اینکه پیشنهادهای قوچاننژاد هم آنچنان چرب و نرم نبوده و البته در هلند هم گوچی مثل قبل خواهان ندارد.
در این مدت البته چند تیم ایرانی هم دوباره و مثل سالهای قبل سراغ استخدام چپ پای محبوب و سابق تیم ملی رفتند اما دوباره با جواب منفی او مواجه شدند. گوچی در فصول اخیر نشان داده که علاقهای به حضور در لیگ ایران ندارد و احتمالاً فوتبال خود را بدون پا به توپ شدن در این سطح پایان خواهد داد.
قوچاننژاد را در اینستاگرام دنبال میکنیم و البته تمام پستهایی که منتشر میکند، خانوادگی است و اثری از تمرین تاکتیکی یا بدنسازی برای حفظ آمادگی در آن دیده نمیشود. شایعههایی هم درباره او شنیدهایم که دیگر قصد ندارد به صورت رسمی و در قامت بازیکن در فوتبال حضور داشته باشد.
همین دوری گوچی و البته بیعلاقگی او به انجام تمرینات سخت و طاقتفرسا و همچنین عدم مذاکره با تیمی برای امضای قرارداد، همه و همه باعث شدهاند تا خداحافظی قوچاننژاد از فوتبال شکل واقعیتری به خود بگیرد.
رضا در 34 سالگی، بیش از 6 ماه است که فوتبال بازی نکرده و از تمرین هم دور بوده. در این سن و سال، حتی بازیکنانی که همه روزه تمرین میکنند نیز نمیتوانند همیشه در اوج باشند. حالا چه برسد به بازیکنی که در فوتبال حرفهای و سطحی بالا حضور داشته است. آمادگی در این سن و سال نیاز به ممارست و تمرین فراوان دارد که این مسأله را حداقل در اینستاگرام قوچاننژاد نمیبینیم.
همین مسأله باعث شده تا خداحافظی قوچاننژاد از فوتبال را قطعی بدانیم و از حالا او را در زمره مهاجمان بازنشسته قرار بدهیم. مهاجمی که در طول دوران حرفهای فوتبالش پیراهن 12 تیم را پوشید و البته گلهای حساسی هم به ثمر رساند که مهمترین آن قطعاً همانی است که در سئول و با ضربهای زیبا دروازه کرهجنوبی را باز کرد.
هیرنفین(3 مقطع)، ایگلز(2 مقطع )، امن، کامبور، سنتترویدن، استانداردلیژ، الکویت، الوکره، چارلتون، آپوئل، سیدنی و زووله باشگاههایی بودند که قوچاننژاد در دوران فوتبالش برای آنها بازی کرد و گلهای فراوانی نیز به ثمر رساند.
او در رده باشگاهی، روی هم 332 بار به میدان رفت و 116 گل نیز زد. آماری جالب برای مهاجمی که نقش بسزایی در صعود تیم ملی ایران به جام جهانی 2014 ایفا کرد.
رضا قوچاننژاد در رده ملی هم نخستین بار زمان مربیگری کارلوس کیروش به اردو دعوت شد و آخرین بازی خود را نیز زمان حضور این مربی پرتغالی انجام داد. گوچی روی هم 43 بار در ترکیب تیم ملی به زمین رفت و 15 گل نیز به ثمر رساند که اغلب حساس و سرنوشتساز بودند.
او در 2 جام جهانی 2014 و 2018 نیز حضور داشت. در اولی تنها گل ایران را برابر بوسنی و در روز شکست 3 بر یک ایران زد و در دومی هرگز فرصت بازی به دست نیاورد. به نظر میرسد این مهاجم، خداحافظی بی سر و صدای خود از فوتبال را طی ماههای آینده اعلام خواهد کرد. آن هم در 34 سالگی و دورانی که میتوانست همچنان یکی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران باشد.