بازیکنان ذخیره ای که درد پرسپولیس را دوا نمی‌کنند
نفرات ذخیره پرسپولیس که اکثرا بازیکنان گمنامی هستند، طی این سال‌ها و خصوصا در این فصل نتوانسته‌اند شانس زیادی برای حضور در ترکیب به دست بیاورند.
به گزارش ایلنا، یک تیم بزرگ برای رسیدن به موفقیت و ایستادن بر بلندای قله علاوه بر یک ترکیب محکم و یک اسکواد مطمئن به آلترناتیوهای خوب و باکیفیت نیز نیاز دارد تا در مواقع اضطرار و شرایط بحرانی به کمک یاران همیشگی بیایند. در طول تاریخ فوتبال کمتر تیمی را پیدا می‌کنیم که تنها متکی به 11 نفر اصلی‌اش و بدون تکیه به حداقل 3 یا 4 نیمکت‌نشین طلایی به قهرمانی و تکرار آن رسیده باشد.
بارسلونای بی‌نظیر سال 2009، اینترمیلان زیبای سال 2010 و رئال‌مادرید از سال 2013 تا 2018 از تیم‌هایی بوده‌اند که موفقیت را تابعی از اسکواد و نیمکت توأمان مطمئن دانسته‌اند. یک سرمربی کارکشته و حرفه‌ای می‌داند برای عمل کردن به قول‌هایش به هواداران و تحقق رویاهایش در یک تیم به حداقل 16 بازیکن باکیفیت و مطمئن نیاز دارد و در غیر این صورت قطعاً رسیدن به هدف‌هایش سخت خواهد بود.
پرسپولیس که در بهترین سالش با برانکو ایوانکوویچ توانست با دست‌ها و پنجره‌های بسته به فینال لیگ قهرمانان آسیا برسد اما دلیل اینکه دستان قرمزها از لمس کاپ ACL ناتوان ماند، به نیمکت ناقص و ناتوان آنها در سال 2018 بازمی‌گردد. پرسپولیس مستحکم آن سال اگر از نیمکت خوبی برخوردار بود و اگر در دام مصدومیت‌ها گیر نمی‌کرد، قطعاً می‌توانست از پس روند فرسایشی لیگ قهرمانان و حریف ژاپنی بربیاید و برای اولین بار بر بام آسیا بایستد. پرسپولیس ورژن یحیی هم با مشکل مشابه مواجه شده و از کمبود مهره‌های مناسب روی نیمکتش رنج می‌برد. پس از جدایی تعدادی از بازیکنان پرسپولیس طی سال‌های اخیر و افت کیفیت برخی از بازیکنان این تیم، تفاوت فاحشی بین اعضای اصلی و نیمکت ذخیره‌ها به‌وجود آمده که پس از فروکش کردن تب و انگیزه قهرمانی بین سرخ‌ها تازه نمایان شده است.
پرسپولیس در دیدارهای پس از قطعی کردن پوکر خود با یک نابسامانی و سرعت‌گیر مواجه شده و در این بین ذخیره‌ها هم به داد سرخ‌ها نرسیده‌اند. اصولاً در شرایطی که بازیکنان یک تیم با کرختی و بی‌انگیزگی مواجه شده‌اند، بازیکنان ذخیره‌ای که در طول فصل فرصت حضور چندانی نداشته‌اند به‌عنوان سوپراستار وارد عمل می‌شوند و جور تنبلی اصلی‌ها را به دوش می‌کشند. یاوران همواره مطمئن روی نیمکت که حکم اسلحه مخفی سرمربی را دارند اما در رختکن پرسپولیس نایابند و یحیی را با سردرد سنگینی مواجه کرده‌اند. به‌جز مهدی عبدی که در اندک بازی‌های لیگ نوزدهم عملکرد تقریباً قابل‌قبولی داشته، بازیکنانی مانند کریستین اوساگونا، امید عالیشاه و حتی بوژیدار رادوشوویچ که از او به‌عنوان جانشین مناسبی برای علی بیرو یاد می‌شد هنوز نتوانسته‌اند خیال گل‌محمدی را از بابت اعتماد به نیمکت راحت کنند و سرنوشت تیم قهرمان لیگ را به ابهام پیوند زده‌اند.
سرمربی جوان پرسپولیس برای فصل آتی اگر قصد دارد عملکرد مثبتش را تکرار کند و لیگ قهرمانان را با موفقیت سپری کند، ابتدا باید لیست خریدش را برای ذخیره‌های به‌دردبخور تکمیل کند و سپس به فکر تقویت اسکواد تقریباً یکدستش باشد.
