غوغای ستاره پرسپولیس
احمد نوراللهی که در اغلب دقایق بازی به عنوان هافبک میانی ایفای نقش کرده بود، در دقیقه ۸۱ با نفوذی تماشایی به محوطه جریمه سرزنی کرد و گل پیروزی بخش تیم پرسپولیس را به ثمر رساند.
به گزارش پارس فوتبال ، چند ثانیه پس از آغاز دقیقه ۸۱ بازی، امید عالیشاه توپ را روی دروازه پیکان میفرستد و احمد نوراللهی با یک ضربه سر مقاومت پیکانی ها را در هم میشکند. پس از گل سه امتیازی، احمد نور به سمت نقطه کرنر میرود. همان نقطه ای که پس از گلزنی مقابل کامبوج به آنجا رفت و نخستین گل ملی را جشن گرفت. البته در بازی ملی، گل با یک شوت از راه دور به ثمر رسید که در میان ۱۳ گل دیگر گم شد اما شب گذشته ضربه سر او پرسپولیس را برنده بازی و شماره هشت را به ستاره بازی تبدیل کرد.
دقایقی پیش از شروع مسابقه، بازیکنان در سکوت ورزشگاه وارد شدند و دوباره احمد نوراللهی -جلودار تیم پرسپولیس- پیش از دیگر بازیکنان پای به میدان گذاشت. او اولین بار در لیگ شانزدهم بازوبند را بر بازو بست اما نخستین باری که به عنوان کاپیتان حقیقی تیم مطرح شد، دربی ۹۱ بود. از بازی با سیاه جامگان در لیگ شانزدهم تا دیدار دربی و بازی دیشب مقابل پیکان، تفاوت زیادی در رفتار نوراللهی دیده نمیشود؛ همان استایل سابق با آرامش، متانت، لبخند و البته تجربه ای که با نیم دهه بازی در پرسپولیس به آن رسیده است.
پرسپولیس با دو مهاجم بازی را آغاز کرده؛ مهدی ترابی در پست تخصصی اش یعنی هافبک راست دیده میشود و وحید امیری هافبک چپ بازی میکند، ربیع خواه جانشین کمال کامیابی نیاست و احمد نوراللهی در مقابل او بازی میکند؛ لحظاتی به عنوان یک هافبک میانی شماره ۸ و چند لحظه بعد در قامت یک هافبک هجومی یا هافبک شماره ۱۰٫
در دقیقه ۳ نوراللهی نقش خود را در بازیسازی نیز ایفا میکند. جایی که با یک نوک پا توپ را به نادری میرساند تا او با سانتری دقیق زمینه ساز موقعیت گل برای علیپور شود اما مهاجم شماره ۷۰ قدر این حرکت ترکیبی را نمیداند و گلزنی سرخپوشان به تاخیر میافتد.
بازیکنان پیکان فرصت های خوبی برای گلزنی دارند و مقابل مدافعان پرسپولیس در بعضی دقایق خالی است. دقیقه ۳۹ یکی از مثال های بارزی است که جای خالی هافبک دفاعی پرسپولیس را نشان میدهد؛ جایی که سعید واسعی در فضای خالی جلوی محوطه جریمه پرسپولیس صاحب توپ میشود و با شوتی دقیق دروازه بیرانوند را تهدید میکند. خلا ربیع خواه در همین صحنه باعث شد تا نوراللهی عقب آمده و برای توپگیری تلاش کند اما فاصله زیاد نسبت به بازیکن، او را ناکام میگذارد.
عدم اطمینان نسبت به فرآیند دفاعی باعث میشود تا نوراللهی در طول ۹۰ دقیقه با تمرکز کمتری در زمین حریف وظایفش را انجام دهد. او که پس از مصدومیت کمال کامیابی نیا، چند بازی را به عنوان هافبک دفاعی انجام داد، نشان داد که در پست های هجومی درخشان تر است. مثل بازی با سپاهان که نتوانست آن طور که باید و شاید ظاهر شود.