چرا جواد زرینچه، کریم باقری استقلال نیست!
وقتی زرینچه هنوز سر نشستن روی صندلی اول نیمکت با استراماچونی اختلاف نظر دارد، طبیعی است که نشود با کریم باقری مقایسه‌اش کرد!
به گزارش روزنامه گل، دوست و دشمن عقیده دارند یکی از مهم‌ترین رازهای موفقیت پرسپولیس در چند سال گذشته، حضور موثر کریم باقری روی نیمکت این تیم بوده است؛ مردی در کسوت مربی که بیش از همیاری فنی، در کنترل نظم تیم دخیل است.
به همین نسبت باز دوست و دشمن عقیده دارند یکی از مهم‌ترین مشکلات استقلال در همین دوران، غیبت فردی همچون کریم باقری بوده است. مخصوصا بعد از درگذشت غم‌انگیز منصور پورحیدری، این فقدان بیش از پیش به چشم آمد. در دربی اخیر تهران پس از آنکه پرسپولیس با یک گل دیرهنگام پیروز شد، بسیاری از اهالی فوتبال با اشاره به نقش موثر کریم باقری در پایان تنش‌های بازی، بار دیگر این فرضیه را تکرار کردند. حالا ظاهرا همین مساله باعث ناراحتی جواد زرینچه شده است؛ تا جایی که سرپرست استقلال دیروز در مصاحبه‌ای گفته: «من کاپیتان کریم بودم، اما می‌گویند استقلال یکی مثل او را کم دارد.» البته که پذیرفتن این مساله برای زرینچه راحت نیست، اما اصل نفوذ باقری در پرسپولیس ناشی از مسایل دیگری است که به همبازی بودن او با زرینچه یا هیچکس دیگری مربوط نمی‌شود.
آقا کریم چند راز دارد که او را به ستونی برای پرسپولیس تبدیل کرده است. اول از همه پای کاریزمای او در میان است. کاریزما و کشش شخصیتی، چیزی نیست که با تلاش به دست بیاید؛ بعضی‌ها آن را به طور ذاتی دارند و برخی ندارند. به اصطلاح جوششی است، نه کوششی.
کریم باقری از این موهبت در سطح بسیار بالایی سود می‌برد. فراموش نکنیم او به عنوان بازیکن در دربی تهران به شیث رضایی در تیم خودی سیلی زد و به عنوان مربی هم در دربی اخیر نیمی از بازیکنان تیمش را با حرکات تند دست کنترل کرد، بدون اینکه کسی جرات نگاه کردن در چشم‌هایش را داشته باشد. این نعمتی نیست که همه داشته باشند. نکته مهم‌تر اما به «خودآگاهی» کریم از جایگاه و شرایطش مربوط می‌شود. باقری می‌داند که در حوزه فنی مدعی بزرگی نیست؛ بنابراین هیچ تلاش نسنجیده‌ای هم برای ارتقا و جاه‌طلبی‌های آنچنانی به خرج نمی‌دهد. او به جایگاه خودش قانع است و همین مساله باعث می‌شود سرمربیان مختلف، از دایی تا برانکو و کالدرون، با آرامش کنارش کار کنند. صداقت باقری مهم‌ترین وزنه برای او و تیم است؛ آنچه موجب آرامش هر چه بیشتر فضا می‌شود.
مرادمان البته این نیست که زرینچه یا امثال او اصلا این ویژگی‌ها را ندارند، بلکه برخورداری کریم باقری از حداکثر خصوصیات فوق به طور همزمان است که او را به چهره‌ای ارزشمند و منحصربه‌فرد تبدیل کرده است. زرینچه هم نباید از چنین مقایسه‌هایی ناراحت شود. وقتی او هنوز سر نشستن روی صندلی اول نیمکت با استراماچونی اختلاف نظر دارد، طبیعی است که نشود با کریم باقری مقایسه‌اش کرد!
