راز تفاوت علیپور تیم برانکو با علیپور پرسپولیس کالدرون
علی علیپور را قبلاً دیده بودید؟ اینطوری می‌دوید؟ اینطوری سر می‌زد؟ اینطوری می‌چرخید و شوت می‌زد؟ اصلاً اینطوری بغل پا می‌زد و استارت‌هایش به این شلی و وارفتگی بود؟ استارت انفجاری بازی نیمه نهایی با السد در دوحه را یادتان هست؟ شاید بگویید این فصل برایش موقعیتی نساخته‌اند که کاری کرده باشد. خب شاید هم راست بگویید. تیم کالدرون هنوز شبیه تیم برانکو نیست اما علیپور تیم کالدرون با علیپور مجموعه برانکو تومنی دوزار تفاوت دارد. از آن تفاوت‌هایی که دوست داری پی‌اش را بگیری و ببینی ریشه ماجرا کجاست.
کافی است نمایش‌های نود دقیقه‌ای علیپور را به دقت تماشا کنید تا برای‌تان مسجل شود که علیپور هیچ شباهتی به آن مهاجم دونده، جنگنده و گلزن ندارد. اصلاً یک طور دیگری می‌دود، انگار که نمی‌دود، یا درست نمی‌دود. اهل تکل زدن که نیست. برای پریدن مایه نمی‌گذارد و مثل همیشه با اشتیاق دنبال توپ نمی‌رود.
می‌گویند برایش روانپزشک بگیرند تا حالش را به احوال گذشته برگرداند. می‌گویند با گل اول راه می‌افتد. می‌گویند مشکلش فوتبالی است دنبال مسأله خاصی نباشید اما وقتی حرف پول می‌آید وسط همیشه طور دیگری می‌شود. انگار این روزها همه چیز به پول ربط پیدا می‌کند و اگر اینطور نباشد باید به همه چیز شک کرد. یعنی اگر یکی با پول کم خوب بازی کرد و حرفی نزد باید شک کرد که عجب فوتبالیست درستی است و اگر بازیکن دیگری با قرارداد کلان بدترین نمایش ممکن را ارائه داد دیگر نباید شگفت‌زده شد.
نمی‌دانم چرا اما احساس می‌کنم ماجرای بد بودن و بد ماندن علیپور یک‌جورهایی به پول ارتباط دارد. البته که او بیشتر از پول‌هایی که از پرسپولیس گرفته برای پرسپولیس کارآیی داشته و شاید به همین خاطر است که حالا حق خودش را خیلی بیشتر از ارقامی می‌داند که برخی همبازیانش پای قرارداد نوشته‌اند و یک‌جور دلزدگی مانع از این شده تا گلزن قراخیلی شبیه همان فوتبالیست قانع قبلی باشد.
علیپور با قراردادی 150 میلیونی به پرسپولیس آمد و رشد کرد. مبلغ قراردادش اما در مقایسه با خیلی از فوتبالیست‌هایی که نصف او توانایی نداشتند و سه برابرش پول می‌گرفتند، رشد بسیار ناچیزی داشت.
علیپور این فصل علیه تمام این ناجوانمردی‌ها بخصوص آنچه در مقایسه دستمزد خودش با مهاجمان خارجی می‌دید، شورید و قصد فرنگ کرد اما به زور نگهش داشتند که این به زور نگه‌داشتن عواقبی داشت. بعد از آن اما ماجرای رقم قرارداد پیش آمد. رقمی که تا امروز گنگ و نامعلوم مانده است. خودش شب بعد از دربی جلوی میثاقی با صدایی خیلی آرام، طوری که اصلاً شنیده نشود گفت قرارداد این فصلش یک میلیارد است و بالاخره او هم هر چند خیلی دیر به باشگاه میلیاردی‌ها رسیده. بعد از آن بود که فکر می‌کردیم میلیاردی شدن علیپور با افتش چقدر تناسب داشته و خیال راحت از جایگاهش در تیم را چقدر می‌توان به این بی‌خیالی‌ها نسبت داد. جوابش خیلی هم پرت نیست و می‌تواند تا حدودی قانع‌تان کند که آن جوانک مازنی، همانی که برای رسیدن به توپ جان می‌داد حالا با رسیدن به جرگه سلبریتی‌های فوتبال دیگر لازم نمی‌بیند برای توپ دزدی و فرستادنش جای درست جان بدهد و نتیجه‌اش همین می‌شود که در این پنج بازی دیدید.
درباره رابطه علیپور و پول یک نکته دیگر هم وجود دارد. اینکه او با وجود داشتن قرارداد و صرف‌نظر از ترانسفر (البته به اجبار) هنوز قرارداد مالی‌اش را تمدید نکرده. می‌گویند اگر بیشتر از یک میلیارد هم بخواهد برایش پای برگه قرارداد می‌نویسند اما انگار کش آمدن ماجرای ثبت یک عدد و فیکس شدن روی یک رقم مشخص، با تداوم نمایش‌های ضعیف علیپور یک رابطه نامکشوف دارد. اگر دوست داشتید شما پیدا کنید پرتقال فروش را!
