همه چیز درباره استرس بار

ایده اولیه عملکرد استرس بار یا سایر قطعات تیونینگ سیستم تعلیق و زیر بندی بسیار ساده است و به شکل کلی شامل توزیع و مدیریت بهتر نیرو‌های وارده از چرخ‌ها به شاسی خودرو می‌شود.

به گزارش خودروتک، استرات بار تنها نامی نیست که برای این قطعه استفاده می‌شود و احتمالا پیش از این هم با نام هایی چون، Strut Brace یا STB ) Strut tower brace) برخورد کرده اید. به هرحال این قطعه در ایران بیشتر با نام STRESS BAR شناخت می‌شود و به جهت تکمیل و بهبود عملکرد شاسی و سیستم تعلیق خودرو به کار می‌رود. نکته‌ای که برای خودروهای تیونینگ شده و سریع بسیار حائز اهمیت است.

طبیعتا هرچه عملکرد چرخ در جذب و دفع ضربات و ناهمواری‌ها قابل پیش بینی‌تر باشد، میزان اعتماد به نفس راننده در کنترل خودرو نیز بهبود می‌یابد و افزایش سرعت در هنگام دور زدن ممکن می‌شود. برای خودروهای تیونینگ شده و مسابقه ای، عملکرد یکپارچه شاسی، مجموعه فرمان و تعلیق اهمیت دو چندانی دارد، اگر تجربه رانندگی با خودرویی فاقد میل موجگیر را داشته باشید،به خوبی می‌دانید که این قطعه فنری طولی که چرخ‌ها را به هم متصل می‌کند، تا چه حد بر روی بهبود احساس رانندگی نقش دارد و فقدان آن چه آشوبی را در هدایت خودرو ایجاد می‌کند.

عجیب نیست که بسیاری خودروهای فاقد میل موجگیر را به کشتی‌های چوبی قدیمی تشبیه می‌کنند که در طوفانی سخت گرفتار شده‌اند. این روزها میل موجگیر به شکل استاندارد در تقریبا تمامی خودروهای روز (حتی پراید) استفاده می‌شود،اما این قطعه تنها مخصوص چرخ‌ها جلو نیست و در برخی خودروهایی که به میل موجگیر عقب نیز مجهزند، شاهد بهبود عملکرد تعلیق و افزایش چسبندگی چرخ‌های عقب در هنگام دور زدن خودرو هستیم. جالب است که نمونه‌های حرفه‌ای‌تر میل موجیگر (اغلب با ضریب سختی بالاتر) نیز برای خودروهای تیونینگ شده وجود دارد که البته دست یابی به چنین قطعاتی در بازار داخلی کشورمان اصلا آسان نیست.

حالا احتمالا می‌پرسید که استرات بار چه ارتباطی با میل موجگیر دارد؟ پاسخ بدین شرح است؛ برای یک لحظه از نمای جلو خودرو، اتصالات چرخ‌ها را تصور کنید، هر یک از چرخ‌ها توسط مجموعه توپی چرخ به متعلقات جلو بندی و مجموعه فنر و کمک متصل هستند و در خودروهای مجهز به سیستم تعلیق مک فرسون (تقریبا تمامی خودروهای سواری مدرن)، خود مجموعه فنر و کمک فنر نیز به اتاق خودرو (قسمت سر کمک) متصل شده است.

بنابراین نیرو‌های وارده به چرخ تا حدی توسط مجموعه تعلیق جذب می‌شود و پس از آن به سر کمک و اتاق خودرو منتقل می‌شود. این نیرو‌ها در بلند مدت ممکن است به اتاق خودرو آسیب بزند و موجب برهم خوردن زوایای میلیمتری سیستم تعلیق و کاهش دقت فرمان پذیری خودرو شود. طبیعتا چنین اتفاقی در مورد خودروهای سواری معمولی به ندرت پیش می‌آید،اما برای خودروهای مسابقه‌ای و به خصوص خودروهای آماده سازی شده برای مسابقات رالی که باید ضربات ناشی از پرش‌های بلند را تحمل کنند، وجود قطعات تقویت کننده بدنه الزامی به نظر می‌رسد.

نتایج نصب استرات بار

استرات بار با هدف افزایش استحکام بدنه در محل اتصال سیستم تعلیق ابداع شده است و وظیفه اتصال دو سر کمک را از بالاترین نقطه اتصال فنربندی مک فرسون (در محفظه پیشرانه) بر عهده دارد. این قطعه معمولا از فولاد‌های آلیاژی شکل می‌گیرد و آنچنان مقاوم است که از تغییرات جزئی محل سر کمک جلوگیری کند. بنابراین چندان بی راه نیست که در تبلیغات استرس بار به افزایش عمر جلوبندی اشاره می‌شود. هرچند باید گفت که چنین مزیتی برای خودروهای شهری با موتورهای کم قدرت، بسیار جزئی و تا حدی نامحسوس خواهد بود. همچنین لازم به ذکر است که استرات بار بر خلاف میل موجگیر، قطعه فعال و متحرکی نیست و یک عضو کاملا صلب و ثابت محسوب می‌شود.

بنابراین تاثیر نصب این قطعه بر بهبود هندلینگ خودروهای شهری بازهم بسیار ناچیز است و بر خلاف میل موجگیر با کمک فنرهای حرفه ای، نمی توان تاثیر مستقیم بود یا نبود آن را در هنگام رانندگی محسوس دانست. البته استرات بار در عمل یک فایده جانبی بزرگ هم دارد؛ این قطعه و سایر قطعات مشابه، مقاومت پیچشی شاسی را افزایش می‌دهند. تعریف مقاومت پیچشی به صورت غیر عملی چندان ساده نیست، اما می‌توان گفت که شاسی خودرو در هنگام گذر از پیچ‌های تند و سخت، تحت تاثیر نیرو‌های نامساوی فراوانی قرار می‌گیرد و از آنجا که شاسی خودرو‌های جدید با بدنه یکپارچه است، عملا کل مجموعه شانسی و بدنه دچار تغییر شکل و پیچش می‌شود.

اضافه شدن اتصالاتی چون استرات بار، به جلوگیری از چنین پدیده‌ای کمک می‌کند و دقت بیشتر خودرو در گذر از پیچ‌ها را به دنبال می‌آورد. نکته‌ای که ممکن است برای رانندگان حرفه‌ای بسیار حائز اهمیت  باشد. به هر حال در مسابقات اتومبیل رانی، صدم‌های ثانیه نیز اهمیت دارند و هر تغییر مثبتی می‌تواند مهم و با ارزش باشد. جالب است بدانید که درست به همین دلیل بسیاری از خودروهای تیونینگ شده برای مسابقات سخت چون دریفت، به شاسی‌های تمام لوله‌ای مجهز می‌شوند.

این شاسی‌ها ضمن صرفه جویی در وزن، امکان توزیع بهتر نیرو و افزایش مقاومت پیچشی کلی خودرو را نیز به وجود می‌آورد. حتی بسیاری از ROLL CAGE (قفس‌های محافظ سرنشینان) که به منظور افزایش ایمنی سرنشینان برای خودروهای مسابقه‌ای استفاده می‌شوند، با شاسی خودرو متصل می‌شوند و از این رو در زمینه افزایش مقاومت پیچشی شاسی نقش بازی می‌کنند. بنابراین اگر خودرویی با شاسی و بدنه ضعیف (همچون پراید) را به مجموعه‌ای کامل از استرات بارها و ROLL CAGE مجهز کنید، می‌توانید انتظار بهبود چشمگیر ایمنی را در کنار بهبود محسوس هندلینگ داشته باشید، اما استرات بار به تنهایی برای خودروهای شهری چندان تاثیر محسوسی ندارد و صرفا قطعه ایست که می‌تواند برای خودروهای تیون شده، مجهز به رینگ و تایر‌های پهن و سنگین وزن کارایی داشته باشد. البته که نصب استرات بار به راستی هیچ ضرری هم ندارد و برای برخی افراد که بیشتر درگیر تیونینگ ظاهری خودرو هستند، می تواند کاربرد زیبایی و تزیینی هم داشته باشد!

منبع: رگلاژ