کد خبر : 19170

همه چیز درباره ایربگ خودرو/ از نگهداری تا عیب یابی

همه چیز درباره ایربگ خودرو/ از نگهداری تا عیب یابی

اختراع ایربگ، یا همان کیسهٔ هوا برای اولین بار در سال ۱۹۵۱ ثبت گردید و دو سال بعد، توسط مهندسین Walter Linderer از آلمان و John Hetrick از آمریکا منتشر شد.

به گزارش خودروتک ، اولین ایربگ نیز در سال ۱۹۷۰ به جهت بالا بردن سطح ایمنی سرنشینان بر روی خودروها نصب گردید. امروزه سطح ایربگ به حدی بالا رفته است که یک خودروی ایمن از نظر ایربگ باید برای سرنشینان جلو، زانوی راننده، جانبی، سقف و حتی کیسه هوای خارجی برای حفاظت از عابران نیز تدارک دیده شده باشد.

اجزاء و قطعات ایمنی مربوط کیسهٔ هوا

برای مثال، ما از یک فورد EcoSport، اجزاء و مکانیزم ایربگ را برایتان توضیح می‌دهیم.

فورد EcoSport شش ایربگ دارد، دو سنسور در کنار درب‌ها، در پایین ستون B نصب شده است، کمربند ایمنی هوشمند و سیستم تشخیص سوئیچ، سنسور شدت ضربه، سیستم جمع‌بندی ابزار و ادوات (شامل نمایش اطلاعات ایربگ بر روی سیستم)، و ماژول کنترل پیشگیری از برخورد (RCM).

 RCM شامل الگوریتم‌های از پیش تعریف شده است که شدت حادثه را پیش‌بینی می‌کند و پس از آن تصمیم می‌گیرد که ایربگ چگونه و با چه شدتی باز شود. این سیستم به سوئیچ‌ها و شتاب سنج‌های نصب شده در بدنهٔ خودرو متصل است که از طریق کنترل شبکه (CAN) و گذرگاه‌های کنترلی با استفاده از سیگنال‌های مخصوصی به‌عنوان ورودی به الگوریتم‌ها در کامپیوتر مرکزی دستور می‌دهد و پس از آن عمل باز شدن را در کسری از ثانیه انجام می‌دهد.

هنگامی که یک تصادف شناسایی شود، سیگنال تشخیص ضربه، توسط RCM به سایر واحدهای کنترلی فرستاده می‌شود که روشن شدن چراغ‌های خطر، باز کردن درب‌های خودرو، غیرفعال کردن سیستم سوخت‌رسانی و یا قطع جریان باتری و حتی ارسال تماس اضطراری در صورت اتصال به اینترنت نیز در پی آن حادثه انجام خواهد شد.

 ایربگ، یک کیسهٔ پلیمری نازک است که به صورت تاخورده و فشرده شده در محفظهٔ مخصوصی نگه‌داری می‌شود؛ در لایه های این کیسه از پودر نشاستهٔ ذرت و نوعی گچ فرانسوی به نام پودر تالک سفید رنگ به منظور روان کنندهٔ و جلوگیری از چسبندگی لایه های کیسه هوا استفاده می‌شود. در نمونه‌های اولیهٔ ایربگ از هوای فشرده استفاده می‌شد که پس از مدت اندکی، مشخص شد که فرآیند انبساط و باز شدن کیسه، بیش از حد طولانی است و در اکثر حوادث کاربردی ندارد.

در طرح‌های بعدی، توسط یک واکنش شیمیایی موفق شدند فشار و سرعت باز شدن را بسیار بهبود ببخشند. واکنش سدیم آزید (NaN3)، نیترات پتاسیم (KNO3) و دی‌اکسید سیلیکون (SiO2) که برای تولید گاز نیتروژن، در سوخت جامد توسط یک چاشنی عمل می‌کند و در صدم ثانیه آن‌ها را به صورت کامل باز و منبسط می‌کند؛ دستیابی به این واکنش شیمیایی، انقلابی در ایمنی ایربگ ها به پا کرد، به‌طوری که کل زمان این فرآیند، از آغاز تصادف تا باز شدن کامل ایربگ ها را تنها در ۰٫۰۴ ثانیه ممکن کرد. این واکنش به‌قدری سرعت فرآیند انبساط را افزایش داده است که چشم انسان به‌طور طبیعی قادر به دیدن صحنهٔ باز شدن نخواهد بود، چراکه سرعت پلک زدن انسان بین ۰٫۱ تا ۰٫۳ ثانیه است. از طرفی دیگر، هرچه سرعت برخورد به سرعت فرآیند انبساط ایربگ ها نزدیک‌تر باشد احتمال خطر بسیار بالا می‌رود پس مسلماً هرچه سرعت خودرو بیشتر باشد خطر آسیب‌دیدگی فرد بیشتر است، چرا که در سرعت‌های بالا عمل باز شدن ایربگ ها، دیرتر از زمانی است که فرد با داشبورد برخورد می‌کند.

ایربگ دارای منفذهای کوچکی است که پس از باز شدن، سریعاً از حالت انبساط درآمده و به سرنشینان اجازهٔ خروج زود هنگام از خودرو را می‌دهند. لذا در حال حاضر مهندسین در تلاش هستند، ترکیبات جایگزینی برای واکنش شیمیایی فعلی ارائه دهند که همان عملکرد ولی با خطر مواد سمی کمتر را داشته باشد.

طرز کار ایربگ را به طور مختصر بیان می‌کنیم:

در جلوی خودرو دو سنسور بکار رفته که در دو طرف خودرو و قسمت محفظه چرخ‌ها قرار گرفته‌اند و به‌وسیله سیم به واحد کنترل مرکزی ارتباط دارند. در هنگام اصابت ضربهٔ شدید، یک سنسور الکترومکانیکی به کار می‌افتد و به دستگاه کنترل مرکزی هشدار می‌دهد. دستگاه کنترل مرکزی، جریان مدار پر شده خازنی را برای سوزاندن سوخت جامدی که در محفظه ایربگ قرار دارد به کار می‌اندازد. بخار حاصل از گاز تولید شده به سرعت کیسه را پر می‌کند. همزمان با آن کمربند ایمنی سفت شونده، که اغلب دارای ماده منفجره است، در هنگام تصادف، پیستون داخل سیلندر آن، در اثر انفجار کشیده شده و کمربند را محکم می‌کند و راننده را به صندلی می‌چسباند. این سنسور دارای محفظه‌ای است که در داخل آن، یک ساچمه قرار دارد، این ساچمه، در حالت عادی به وسیله مگنت جذب شده، از حرکت باز می‌ماند. در هنگام ضربه، برق مگنت قطع شده، ساچمه به طرف ترمینال‌ها حرکت می‌کند و به مدار دستگاه محترق کننده سوخت وصل می‌شود.

پیشرفت و توسعه در بازار جهانی

 تکنولوژی ایربگ، به منظور توسعه در وسایل نقلیه، باید تحت نظارت و تنظیم مقررات سازمان‌های ایمنی باشد، به‌عنوان مثال ایمنی خودرو باید طبق کمیسیون اقتصادی اروپا (ECE) و قوانین و مقررات سازمان ملی تصادفات آن یعنی EuroNCAP تست شده، تائید شود و پس از رتبه‌بندی ایمنی در صنعت خودروسازی فروخته شوند. با توجه به تبلیغات گستردهٔ EuroNCAP، تولیدکنندگان مجبور شده‌اند برای افزایش رتبهٔ ایمنی وسایل نقلیه خود، امتیاز خود را به رتبه‌های بالاتر در تست‌های تصادف به دست بیاورند.

به‌عنوان مثال، تست‌های انجام شده در ماه اوت ۲۰۱۲ در سازمان NCAP به شرح زیر است:

تأثیر جلو ماشین به ماشین: تصادف در ۶۴ کیلومتر/ساعت در ۴۰ درصد هم‌پوشانی.

تأثیر جانبی ماشین به ماشین: جانبی با سرعت تأثیر در ۵۰ کیلومتر/ساعت.

تأثیر ضربه توسط تیرک: تیرک جامد به‌وسیله نقلیه در ستون B و در ۲۹ کیلومتر/ساعت.

حفاظت از عابر پیاده: این بخش عملکرد کلاه سر گذاشتن را در هنگام برخورد با یک عابر پیاده ارزیابی می‌کند.

حفاظت از کودک: سیستم پیشگیری، از جمله Isofix، بررسی می‌شود.

تست برخورد از عقب: در هنگام برخورد از عقب خودرو، تا چه سطحی از صندلی سرنشینان محافظت می‌شود.

ایمنی کمکی: تست NCAP نقاط اضافی برای یادآوری کمربند ایمنی، هشدار سرعت، و غیره را ارائه می‌دهد.

باید توجه داشته باشید که رتبه‌بندی و نظریه‌پردازی در مورد تصادف خودروها به‌طور دقیق کاری بسیار دشوار است چراکه نوع تصادفات بسیار مختلف است و غیرممکن است که برای تمامی تصادفات بتوان میزان صدمه را رتبه‌بندی کرد؛ پس درجه‌بندی از الگوریتم‌های تصادف و پیدا کردن تعادل بین تشخیص درست و نادرست در تصادفات شدید برای مهندسان کار سختی است، ولی این سازمان با استفاده از این تست‌ها آستانهٔ تحمل و محافظت از سرنشینان را توسط ایربگ ها بررسی می‌کنند و در تصادف‌های مشابه، با سرعت‌هایی بالاتر و پایین‌تر میزان این محافظت را درجه‌بندی می‌کنند.

آیندهٔ ایربگ ها

 مزایای ایمنی کیسه هوا بدون شک بر همگان ثابت شده است، و در طول این سالیان، از آسیب‌های جدی بسیاری جلوگیری شده و زندگی انسان‌های بی‌شماری را نجات داده است. اما این سیستم‌ها هنوز هم به تکامل نیاز دارد و همچنان تحت نظر مهندسین در حال پردازش و پیشرفت است. مثلاً به تازگی، فشار تورم برخی از ایربگ ها را می‌توان با توجه به شدت تصادف تنظیم کرد. همچنین واکنش کمربند ایمنی را برای جلوگیری از صدمات به علت باد شدن بیش از حد کیسه هوا کنترل می‌شود. تعداد ایربگ ها در وسایل نقلیه مدرن در حال رشد است و تاکنون، به نقطه ای رسیده است که هنگام تصادف، گویا توسط یک تشکچه هوا احاطه شده‌اید.

گاهی ایربگ ها انسان را می‌کشند

بله! بچه‌های کمتر از ۱۲ سال و نوزادان در مقابل آن‌ها در خطر مرگ قرار دارند. به علت نیروی بیش از حدی که هنگام فعال شدن ایربگ به کودکان وارد می‌شود آسیب‌های جدی و حتی مرگ را در پی دارد. به همین دلیل در خودروهایی که مجهز به ایربگ هستند گزینه ای برای خاموش کردن کیسه هوای سرنشین جلو دارند، و زمانی که یک صندلی کودک نصب شده است، باید با کمربند ایمنی از کودک محافظت شود و ایربگ سرنشین را غیرفعال کنید. این نیز مهم است که خود راننده به اندازه کافی دور از فرمان و یا داشبورد باشد، چراکه صدمات ناشی از کیسه هوا اجتناب‌ناپذیر است. البته این را نیز در نظر داشته باشید که صرفه‌جویی از کیسه‌های هوا در زندگی بسیار خطرناک‌تر از آسیب‌های استفاده از آن‌هاست.

 علاوه بر اینکه بسیاری از تکنولوژی‌های فعال ایمنی مانند ABS، ESC، نگه‌داشتن خودرو بین خطوط، هشدارها و ترمز خودکار، میزان تصادفات را کاهش می‌دهند، احتیاط و رعایت مقررات رانندگی توسط خود انسان، تضمین بهتری برای محفوظ ماندن از خطرات و تصادفات خواهد بود. در هر حال، همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.

قطعات اصلی سیستم ایربگ الکترونیکی

 airbag Module (مدول ایربگ) : جریان ارسالی از Sas Unit به سمت پرایمر داخل مدول می رود و باعث ایجاد حرارت می شود گرمای حاصل موجب ایجاد جرقه و تولید آتش شده و آتش مزبور به سرعت به درون مواد محترقه تولید کننده گاز انتشار می یابد گاز حاصل از میان صفحات فیلتری که برای کاهش دما و صدا تعبیه شده عبور می کند و کبسه هوا کاور روی فرمان را پاره نموده و به سمت صورت سرنشین باز می شود با تخلیه گاز از سوراخهای ایربگ کیسه خالی می شود تا از مقدار ضربه آن کاسته شده و فضای دید کافی برای راننده تامین گردد.

تشخیص سیستم ایربگ

بیشتر خودروهای سواری و کامیونها در کشورهای پیشرفته دارای سیستم ایربگ می باشند به هر حال اگر کلمات  SRSویاAIRBAG  برروی فرمان وداشبورد و قسمت ایربگ کناری حک شده باشد شما دارای یک سیستم مکمل جلوگیری کننده (Supplemental Restraint system ) در جلو وکنارهای خود هستید.در تعداد کمی از از خودروها روی فرمان یا داشبورد کلمه SIR حک شده است که این هم به معنای سیستم مکمل بادکنندگی جلوگیری کننده است .(Supplemental Inflatalbe Restraint system)

 خلاصه زمان بندی عمل ایربگ

 در حدود ۱۵ الی ۲۰ میکرو ثانیه بعد از وقوع حادثه، سنسورهای شتاب سنج که در جلوی خودرو نصب شده اند، سیگنال شروع عمل را به واحد تولید کننده گاز ارسال می دارند و ۱۸ الی  ۲۳ میکرو ثانیه بعد از برخورد، ماده آتش زا مشتعل شده و ماده تولید کننده گاز را فعال می کند.در زمان ۲۱ الی ۲۷ میکروثانیه، گاز نیتروژن تولید شده و وارد کیسه هوا می شود. در زمانی برابر ۵ تا ۱۵۰ میکروثانیه راننده که حدود ۱۳ سانتی متر در اثر شتاب به جلو پرتاب شده، با بالشتک هوای پر از گاز برخورد می نماید.

 آمارسازمان ملی ایمنی ترافیک

بر اساس امار سازمان ملی ایمنی ترافیک بزرگراههای امریکا در سال۱۹۹۷ استفاده از کیسه های  هوایی بتنهایی جان ۸۴۲ نفر را نجات داده است و از سال ۱۹۸۷ به بعد این رقم به ۴۲۰۰ نفر افزایش یافته است اصولا کیسه های هوایی طراحی  شده اند تا اسیب های  وارده بر سر و سینه را در تصادفات محدود سازد و لذا جایگزین کمربندهای ایمنی نمی باشند، بلکه مکمل انها هستند. چنانچه سازمان ملی ایمنی ترافیک بزرگراه های  امریکا تخمین زده است. ترکیب کیسه های هوایی و کمربند ایمنی میزان جراحت های  وارده به  ناحیه سررا در تصادفات تا ۷۵ در صد کاهش میدهد. در حالی که در حالت استفاده از کمر بند ایمنی به تنهایی این رقم را در حدود ۳۸ درصد کاهش یافته است. این امرگواه آن است  که کیسه های  هوایی درکاهش  صدمات ناحیه سرنقش بیشتری دارد و حدود ۴۰ درصد ان را کاهش میدهد.    آنچه مسلم است نباید  کیسه های هوایی را با یک بالش نرم اشتباه گرفت بلکه باید در نظر داشت که انها درزمانی کمتراز۰۵/۰ ثانیه یعنی سریعتراز یک چشم بر هم زدن با سرعتی بیش از۴۰۰ کیلومتر برساعت به شکل بالشتک درمی اید و خود این میتواند برای فردی  که به کیسه هایی  نزدیک است بسیار خطرناک باشد.لزوم  سریع عمل کردن کیسه هوایی به این دلیل است که باید قبل از وارد شدن ضربه تصادف به راننده و سرنشینان خودرو و یا کیسه هوایی عمل کرده باشد و گرنه وجود آن بی معنا خواهد بود.

صدای عمل کردن کیسه های هوایی بسیار زیاد است  ولی از انجا که این عمل در زمان بسیار کوتاهی  صورت  می گیرد .لذا اکثر افراد که تجربه عمل کردن کیسه های هوایی خودرو خود را داشته اند متوجه این صدا نشده اند بعضی افراد ادعا میکنند که بعد از عمل  کردن کیسه های هوایی صدایی شبیه زنگ در گوش حس می گردد.این بسیار زود گذر است بهمین دلیل است که تاکنون هبچ گزارشی از طرف سازمان ملی ایمنی ترافیک بزرگراههای امریکا مبنی بر آسیب از صدای کیسه های هوایی به گوش افراد دریافت نشده است.

خودروهایی  که  به  کیسه های  هوایی  مجه زمی باشند با کلمات و یا حروفی از قبیل AIR BAG   یا  SRS مشخص  شده اند  که اغلب در ژاپن کاربرد دارد. همچنین وجود کیسه های هوایی در خودرو با نوشتن SIR که بطور برجسته  روی فرمان و یا قسمت پانل(برای خودرو هایی که دارای کیسه های هوایی جانبی نیز میباشند ) نوشته شده است  عدد مشخصه خودروVIN نیز می توانند دلیل وجود کیسه های هوایی در خودرو باشد.بعضی از سازندگان،  پلاکارد هایی در زیر کاپوت و یا روی ستون  بغل  پنجره  نصب می کنند که بیانگر وجود کیسه های هوایی در خودرو میباشد.

همچنین روی پانل خودرو معمولا چراغی وجود دارد که عیوب احتمالی کیسه هوایی را به راننده  تذکر می دهد. کیسه های هوایی را معمولا طوری طراحی کرده اند که در تصادفات جلو خودرو در برخورد با مانع سخت مثلا یک دیوار بتونی ویا خودرو دیگر در سرعتی بیش از  ۳۰یا  ۴۰ Km/h  فعال میشود. کیسه های هوایی دارای سنسورهای  متعددی به منظور تفکیک  تصادفات سرعت  پایین از سرعت  بالا و تصادفات فرعی از تصادفات اصلی می باشد.ذکر این نکته لازم است  که ترمز زدن خودرو نمی تواند منجر به عمل کردن کیسه  هوایی شود زیرا شتاب منفی در این حالت تنها ۱/۰شتاب منفی لازم برای فعال شدن کیسه هوایی است.

مواردی که کیسه هوایی فعال نمی شود

مواردی وجود دارند که به رغم تصادفات خودرو از جلو کیسه هوایی فعال نمی شوند این موارد عبارتند از:

  • تغییر شکل شدیدی که در یک نقطه متمرکز باشد همانند برخورد با دکل های تلفن.
  • تغییر شکل هایی که به تدریج صورت می گیردمانند برخورد از پشت به کامیون در حال حرکت
  • در تصادف هایی که مانع مورد برخورد تغییر شکل زیادی بدهد مانند برخورد به پهلوی ماشین دیگر
  • در تصادف هایی که ضربه و تغییر شکل در نواحی متعدد و پس از برخورد های مکرر صورت پذیرد.

 فعال شدن کیسه هوایی آموزش تعمیرات ای سی یو – ایربگ چیست و چگونه کار می کند ؟ بخش سوم

موقعی کیسه هوایی فعال میشود که هردو سنسور جلو ضربه را احساس کنند.وکاپوت جلو جمع شود.سیستم کیسه های هوایی به منظورمحافظت بیشترازسروسینه سرنشین خودرو موقع تصادفات شدید سیستم کیسه هوایی و کمربند ایمنی برای جذب ضربه وارده ازجلوبکارگرفته می شود.این کیسه ها برای محافظت راننده در فرمان قرارمی گیرد و به دلیل نزدیکی راننده  به فرمان از حساسیت ویژه ایی برخوردار می باشد.برای محافظت سر نشین نیز سیستم کیسه هوایی در داشبورد جایگزین می شودو برای محافظت سرنشین از ضربات جانبی نیز کیسه های هوای جانبی در ستونهای ماشین کار گذاشته میشود.نحوه کار سیستم کیسه هوایی شبیه به اسلحه های  نظامی می باشد بدین  صورت که دریک  تصادف شدید از جلو سنسورهای دقیق و حساس ضربه ناشی از تصادف را حس کرده و پس از تجزیه و تحلیل توسط کنترلر  فرمان لازم به چاشنی ارسال میشود با عمل کردن این چاشنی مواد شیمیایی موجود در عملگر واکنش داده و  تولید گاز میکندو درزمان بسیار کوتاهی گاز ناشی ازآن کیسه را منبسط می کنند. کیسه در زمانی بسیارکوتاه معمولا  بین ۰۴/۰ تا  ۰۶/۰ ثانیه براساس نوع خودرو وسیستم کیسه هوایی منبسط شده و  پس  از جذب ضربه سریعاًًخالی میشود.

 انواع سنسورهای کیسه هوایی آموزش تعمیرات ای سی یو – ایربگ چیست و چگونه کار می کند ؟ بخش سوم

سنسورها یکی ازمهمترین ، دقیقترین وحساسترین قسمتهای سیستم کیسه هوایی می باشند مزیت مهم سنسورهای الکترومکانیکی عدم حساسیت آنها به صدای ناشی ازتجهیزات برقی خودرو می باشد.شرکت  تویوتا  سنسورهای مورد استفاده را به سه دسته تقسیم میکند:

سنسور جلو

سنسور کف

سنسورایمنی

سنسورجلو به علت  شرایط سخت  محیطی که درقسمتهای  جلویی خودروبه واسطه درمعرض محیط  بودن قراردارد،سنسورهای که درقسمت جلو خودرو قرار میگیردمیباید دارای ساختار صلب،پایدارو قابل اعتماد باشد. این سنسور از نوع الکترومکانیکی بوده و در دو نوع غلطشی وچرخشی بکار میروند.سنسورغلتشی مرکب از یک جرم استوانه ای  و یک فنر تخت است که دور آن پیچیده شده است.  در طراحی  این سنسورها،باکنترل نمودن وزن و اندازه استوانه،سختی فنر تخت ومسافتی که استوانه باید طی کند میتواند با توجه به ویژگی های وسیله نقلیه و مدت زمان شتاب منفی که میگیرد طراحی میشود.درنوع سنسور چرخشی یک جرم خارج از مرکز و یک فنر پیچشی  نقش  اصلی را  دارند. وزنه در یک موقعیت اولیه توسط نیروی اولیه وارده از طرف فنر با یک سختی ثابت قرار گرفته است.

درانواع الکترومکانیکی و الکتریکی می باشد وازآنجا که این سنسورها از منطقه تصادف دور هستند و در قسمت کف شاسی خودرو نصب میگردند از تنوع بیشتر برخوردار بوده و از نوع الکتریکی بیشتر استفاده می گردد. در نوع الکتریکی  که بیشترین کاربرد را دارد نحوه کار براساس  کرنش تیر یک سر گیرداراست که توسط  یک  پل الکتریکی به سیگنال الکتریکی تبدیل میشود.عناصر این پل الکتریکی در جدول زیر آمده است.

سنسورهای ایمنی همانند سنسورهای کف کف در منطقه تصادف قرار نمیگیرد ودر واقع در کف خودرو روی شاسی نصب میشوداین سنسورها ارز نوع الکترومکانیکی میباشند تا صدای ناشی از اجزای برقی روی عملکرد آنها تاثیر نگذارداین سنسورها وظیفه دارند که از فعال شدن کیسه هوایی در سرعتهای پایین یا دراثرسروصدا جلوگیری  کند واگر سنسور کف یا جلو  به طور نابهنگام و در اثر ناهنجاری وعیب فعال شودتنها سنسور ایمنی است که مانع از فعال شدن کیسه هوایی میشوداین در حالیست که شتاب منفی ناشی از ماکزیمم  قدرت ترمز تنها ۱/۰ شتاب لازم برای عمل کردن سنسورها میباشد.این سنسورها در مدار الکتریکی با سنسورهای کف و جلو به طور سری بسته میشوند.

سنسور غلتشی :

این سنسورها ساختمانی شبیه سنسورهای غلتشی دارند و به منظور کاهش هزینه از نظر اندازه کوچکتر ودارای قطعات کمتری هستند.

 تحلیل گر سیستم کنترلی مورد استفاده در سیستم کیسه هوایی

این قسمت ازسیستم کیسه هوایی وظیفه تشخیص ضربه های ناشی از تصادف،فرمان لازم جهت فعال شدن سیستم کنترل کارکرد اجزاء و عیب یابی سیستم کیسه هوایی و نمایش آن توسط کدهایی روی صفحه نمایش مقابل راننده را برعهده دارد. سنسورهای  الکتریکی  کف که در داخل واحد کنترلند همراه  با  دو سنسور جلویی که در قسمت جلوی خودرو نصب  شده اند به  طور موازی با  یکدیگر در مدار قرار گرفته اند علاوه بر این،این ۳  سنسور و سنسور ایمنی و چاشنی به صورت سری در مدار قرار گرفته اند.

عملگرمورد استفاده درسیستم کیسه هوایی:

عملگر در واقع آخرین قسمت فعال شونده  سیستم کیسه هوایی می باشد.که با منبسط کردن کیسه هوایی مقابل سرنشین خودرو مانع از جراحات جدی وارد به سریا سینه سرنشین خودرو میگردند.فرمان ارسالی به قسمت عملگر باعث صدور فرمان آتش به چاشنی وانفجار موادشیمیایی موجود در آن میشود. حاصل این انفجار گازی بی خطرمیباشد که کیسه هوایی را با فشار و سرعت بالا منبسط می نماید. موقعی که چاشنی منفجر میشود.هر دوی مواد مواد تقویت کننده و مواد تولید کننده گاز واکنش داده و به سرعت برای منبسط کردن کیسه تولید گاز مینماید.

این ماده شیمیایی اصطلاحا سدیم  ازته نامیده می شود.و در اثر انفجار به گاز بی خطر نیتروژن که  ۸۰%  گاز موجود در هوا میباشد و نیز دی اکسید کربن تبدیل میشود.و البته مقدار کمی هیدروکسید سدیم تولید می شودکه در بعضی موارد در افراد خارش پوست و حساسیت ایجاد میکند. به غیر از این موارد پودر تالکوم به منظور لغزنده کردن  سطوح داخلی قسمت باد شونده سیستم کیسه هوایی استفاده میشود(که باعث عدم چسبندگی سطوح داخلی به یکدیگر میشود)

آیا ایربگ ها هم تاریخ انقضا دارند؟

ایربگ یا کیسه هوای خودروها که بخشی از سیستم کمکی ایمنی (SRS) است، از سال ۱۹۷۰ استفاده می‌شده و امروزه به تجهیزات ضروری هر خودرو تبدیل شده‌اند. در حالی که برخی خودروسازان برای تعویض ایربگ مدت زمان تعیین می کنند، قطعات اصلی آن طول عمر بالایی دارند. در ادامه به نکاتی درمورد این تجهیزات ضروری اشاره می کنیم.

سیستم عیب‌یابی خودکار

تشخیص این که آیا ایربگ به خوبی کار می کند یا نه وظیفه‌ی مالک خودرو نیست. تقریبا همه‌ی خودروهای دارای ایربگ، یک سیستم عیب یابی و یک چراغ نشانگر SRS دارند که در صورت وجود اشکال اخطار می‌دهد. وقتی خودرو را روشن می‌کنید، چراغ SRS برای چند لحظه روشن شده و پس از تمام شدن عملیات عیب یابی خاموش می‌شود. اگر این چراغ اصلا روشن نشود یا روشن شده و خاموش نشود نشان دهنده‌ی این است که مشکلی در سیستم وجود دارد. وجود این سیستم‌ها در خودروهای امروزی نیاز به چک کردن ایربگ توسط نماینگی و مکانیک را از بین برده است. کمپانی‌های خودروسازی فورد، جنرال موتورز، ولوو، هوندا و مرسدس بنز تایید کرده‌اند که ایربگ‌های این شرکت ها دائمی بوده و در صورتی که سیستم عیب‌یابی خودکار مشکلی را تشخیص ندهند نیازی به تعویض و تعمیر این ایربگ‌ها نیست.

  • اگر چراغ SRS در خودرویتان روشن شده و خاموش نمی‌شود یا اینکه اصلا روشن نمی‌شود، هرچه زودتر خودرو را به نمایندگی ببرید.
  • اگر یک خودروی متعلق به سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ دارید، حتما دفترچه راهنمای خودرو را چک کنید تا ببینید نیاز به بررسی و تعویض ایربگ وجود دارد یا نه.
  • دقت کنید که در حین بررسی یک خودروی کار کرده، چراغ SRS آن را نیز چک کنید. همچنین درزهای محفظه ی ایربگ را نیز چک کنید.
  • در هنگام تعویض و تعمیر ایربگ به کیفیت و سازنده‌ی ایربگ دقت کنید. مدل‌های بی‌کیفیت تقلبی بسیاری از کشورهایی همچون چین وارد شده و در بازار دیده می‌شوند.

کیسه هوا روی بدنه بیرونی خودرو

کیسه هوا یا ایربگ، یک سیستم امنیتی پیشرفته و مدرن است که امروزه در بسیاری از خودروها به عنوان یکی از بخش های مهم و ضروری وجود دارد.

در شرایطی که خودرو هنگام حرکت با خودروی دیگر یا جسمی برخورد کند در کسری از ثانیه کیسه هوا پر شده و به شکل یک بالش نرم بین سرنشین و بدنه خودرو قرار می گیرد و به این ترتیب مانع برخورد سخت سرنشینان با اجزای داخلی و آسیب دیدگی آنها می شود. از دهه ۶۰، یعنی پس از این که شرکت خودروسازی مرسدس بنز، خودروهای کلاس S جدید خود را به عنوان یکی از نخستین خودروهای مجهز به کیسه هوا روانه بازار کرد، استانداردهای ایمنی شرکت های بزرگ خودروسازی در سطح دنیا با تغییر و تحولات قابل توجهی مواجه شد و به این ترتیب طراحان، تعبیه کیسه هوا در خودروهای جدید را به عنوان یکی از الزامات صنعت خودرو و یک استاندارد مورد توجه قرار دادند. گرچه نصب کیسه هوا در قسمت فرمان یا داشبورد خودرو در ابتدا فقط به راننده محدود می شد، اما پس از مدتی طراحان تصمیم گرفتند به منظور حفظ ایمنی دیگر سرنشینان خودرو در قسمت های دیگر از ستون های میانی و عقبی تا کمربند ایمنی هم فضایی را برای نصب کیسه هوا در نظر بگیرند.

کیسه های هوا معمولا در قسمت فرمان، داشبورد، درها یا قسمت پشتی صندلی ها که به حسگر مجهز است، نصب می شود. شرکت خودروسازی آمریکایی TRW که در حوزه طراحی و ساخت خودروهای آیرودینامیکی فعالیت می کند در یک طرح ابتکاری تصمیم گرفته کیسه هوایی را برای خودروهای جدیدش طراحی کند که در قسمت سقف خودرو تعبیه می شود. در این خودرو ها در زمان تصادف یا برخورد خودرو با هر سطحی، کیسه هوا بلافاصله از قسمت سقف خودرو باز شده و به عنوان یک سپر محافظتی برای همه سرنشینان خودرو عمل می کند.

وقتی کیسه هوا در سقف خودرو قرار می گیرد، پس از بازشدن به فرمان، داشبورد و ستون های خودرو هیچ آسیبی نمی رساند و لازم نیست صاحب خودرو هزینه سنگینی را بابت تعمیر و نصب کیسه هوای جدید پرداخت کند. به نظر می رسد کاربردی شدن کیسه هوای سقفی در خودروها می تواند نقش مهمی در طراحی فضای داخلی آنها داشته باشد و بسیاری از محدودیت هایی را که طراحان خودرو هم اکنون با آن مواجه هستند از میان بردارد، اما یکی از جدیدترین ابتکارات در زمینه طراحی کیسه هوای خودرو، اقدام شرکت خودروسازی ولوو برای محافظت از جان عابران پیاده، دوچرخه سوارها و کاهش پیامدهای ناشی از برخورد بدنه خودرو با خودروهای دیگر یا سطوح مختلف است.

این شرکت بزرگ خودروسازی قصد دارد در همه خودروهای تولیدی جدیدی که از هفت سال آینده به بازار عرضه می کند، کیسه هوای خارجی نصب کند که هنگام تصادف در برابر آسیب های احتمالی به عابران پیاده، موتورسوارها، دوچرخه سوارها و حتی سرنشینان خودرو به عنوان یک سپر محافظتی عمل می کند. نحوه عملکرد کیسه هوای خارجی این خودروها مبتنی بر ابزار ردیابی است. این سیستم به راداری مجهز است که در قسمت پنجره جلوی خودرو نصب می شود.

روی آینه های کناری این خودرو دوربینی نصب شده که اگر مانعی در حال نزدیک شدن به خودرو باشد، از طریق پیام صوتی به راننده هشدار داده می شود. اگر راننده در زمان مناسب از خود واکنشی نشان نداده و خودرو را متوقف نکند، بلافاصله ترمز خودرو به طور خودکار فعال شده و چنانچه فاصله خودرو تا عابر پیاده بسیار کم باشد، حسگرهایی که روی سپر خودرو نصب شده از خود واکنش نشان داده و کیسه هوای خارجی از نزدیکی پنجره جلوی خودرو شروع به بزرگ شدن کرده و به طور کامل باز می شود. وقتی کیسه هوای خارجی به طور کامل باز می شود می تواند فضایی معادل یک سوم پنجره جلوی خودرو و ستون های جلویی خودرو را پوشش دهد. در شرایطی که این روزها بسیاری از تصادفات رانندگی ناشی از حواس پرتی رانندگان و استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی است، مجهز بودن خودروها به سیستم های ایمنی پیشرفته تر، امتیازی بزرگ محسوب می شود. کیسه های هوایی که از قسمت های کناری بدنه بیرونی خودرو خارج می شود آخرین نوآوری امنیتی خودروهایی است که تا هفت سال آینده روانه بازار خودرو می شود.

کیسه هوا، جایگزین کمربند ایمنی نیست

پیش از ورود کیسه هوا به صنعت خودرو، کمربند ایمنی تنها وسیله ای بود که از آن برای تضمین ایمنی سرنشینان خودرو استفاده می شد. استفاده از کمربند ایمنی با وجود ساختار ساده ای که دارد، می تواند نقش بسیار مهمی در نجات جان سرنشینان خودرو هنگام تصادفات ایفا کند. ایده استفاده از یک بالش نرم هنگام برخورد، نخستین بار در جنگ جهانی دوم و برای هواپیماهای جنگی مطرح شد و حدود ۳۰ سال پیش، یعنی اوایل دهه ۶۰، برای نخستین بار استفاده از کیسه ها یا همان ایربگ در طراحی و ساخت اتومبیل ها مورد توجه قرار گرفت.

بررسی های آماری نشان می دهد، وجود کیسه هوا در اتومبیل ها می تواند مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی را تا ۳۰ درصد کاهش دهد. از سال ۱۳۷۷ وجود کیسه هوا در هر دو قسمت راننده و سرنشین جلوی خودرو در ایالات متحده آمریکا اجباری شد. در ایران هم قرار بود طبق مصوبه قبلی هیات دولت، از ابتدای سال ۱۳۹۲، نصب یک کیسه هوا و از ابتدای تیر نصب دو کیسه هوا در خودروهای سواری تولید داخلی اجباری شود، اما متاسفانه به علت مشکلاتی که طی یک سال گذشته صنعت خودروسازی کشور با آن مواجه بود، اجرای استاندارد کیسه هوا با یک سال تعویق، به سال آینده موکول شد.

خیلی ها تصور می کنند کیسه هوا جایگزین کمربند ایمنی است. این که واقعا کیسه هوا می تواند جانشین کمربند ایمنی خودرو باشد یا خیر، موضوعی است که افراد مختلف درباره آن نظرات متفاوتی دارند. شاید کیسه هوای هوشمند که می تواند فرد بالغ را از کودکی که روی صندلی خودرو نشسته، تشخیص دهد و برای کودک خطری نداشته باشد، یا مجهز بودن خودروها به کیسه هوای فرعی که طرفین سرنشینان خودرو قرار می گیرد، یا کیسه هوایی که در هنگام واژگون شدن خودرو ایمنی سرنشینان را تضمین کند ازجمله فناوری هایی باشد که مجهز شدن سیستم کیسه هوای خودرو به آن بتواند ایمنی سرنشینان خودرو را به گونه ای تامین کند که دیگر به استفاده از کمربند ایمنی در خودرو نیازی نباشد. کیسه های هوا که امروزه یکی از اصلی ترین امکانات خودروها به شمار می آید و هنوز هم تحقیقات برای افزایش کارایی و استفاده بهتر از آنها ادامه دارد، تاکنون توانسته است جان هزاران نفر را از خطر مرگ نجات دهد.

بخش دیگر، حسگری است که در زمان لازم، فرمانی مبنی بر باد شدن کیسه هوا صادر می کند. چنانچه خودرو هنگام حرکت با نیرویی معادل برخورد با یک دیوار آجری با سرعت ۱۶ تا ۲۴ کیلومتر در ساعت مواجه شود، سنسورها بلافاصله کیسه هوا را فعال می کنند. در حقیقت اطلاعات مربوط به شتاب و مولفه های فیزیکی دیگر از طریق این حسگر دریافت می شود و اگر تصادفی در حال وقوع باشد، سیستم فعال کننده کیسه هوا شروع به فعالیت می کند. سیستم فعال کننده بخش دیگری است که اطلاعات دریافتی از حسگر را به کیسه هوا منتقل می کند. سیستم تغذیه کننده کیسه هوا شبیه به سوخت جامدی است که در موشک های فضایی شتاب اولیه لازم را ایجاد می کند.

در این سیستم تری نیترید سدیم با نیترات پتاسیم واکنش نشان داده، گاز نیتروژن مورد نیاز برای پر کردن کیسه هوا ایجاد می شود. با نفوذ گاز نیتروژن به داخل کیسه هوا، این کیسه با سرعتی بیش از ۳۰۰ کیلومتر در ساعت از محلی که در آن جاسازی شده، خارج می شود و بلافاصله در مدت زمان کوتاهی گازی که کیسه هوا را پر کرده از سوراخ های ریزی که در بدنه کیسه وجود دارد، خارج می شود. همه این مراحل فقط در کسری از ثانیه اتفاق می افتد. سازندگان کیسه هوا با هدف انعطاف پذیری بیشتر و لغزنده بودن کیسه هوا در محلی که در آنجا تعبیه می شود، از مواد پودری استفاده می کنند که هنگام خارج شدن کیسه هوا، این مواد پودری نیز همراه آن خارج می شود. این پودر از جنس آرد ذرت، آرد برنج یا پودر تالک است و خطری ندارد. البته باید توجه داشت همین کیسه های هوا که می توانند در تصادفات راهکاری برای نجات سرنشنیان خودرو باشد برای کودکان زیر ۱۲ سال بسیار خطرناک است. وقتی سرنشین در فاصله ۳۰ تا ۳۵ سانتی متری از داشبورد باشد این خطر به مراتب کمتر است. ایمن ترین جا برای کودک زیر ۱۲ سال صندلی عقب خودروست.

در حالی که شرکت های بزرگ خودروسازی در دنیا برای کاهش جراحات انسانی در تصادفات، در حال طراحی و تعبیه ایربگ برای عابران پیاده هستند، موضوع نصب ایربگ سال هاست که از سوی خودروسازان کشورمان به تعویق افتاده است.

در حالی که شرکت های بزرگ خودروسازی در دنیا برای کاهش جراحات انسانی در تصادفات، در حال طراحی و تعبیه ایربگ برای عابران پیاده هستند، موضوع نصب ایربگ سال هاست که از سوی خودروسازان کشورمان به تعویق افتاده است.

هرچند زمان پیش بینی شده در نصب دو ایربگ روی تمام محصولات خودروسازان داخلی ابتدای برنامه پنجم توسعه، یعنی سال ۹۰ بود، اما هیچ کدام از این پیش بینی ها عملیاتی نشد.

نکته جالب در رابطه با ایربگ این بود که این ماجرا از یک استاندارد ایمنی برای سرنشینان خودرو، به تدریج تبدیل شد به موضوعی برای لابی خودروسازان و دولت. به این ترتیب هر بار با سر رسیدن موعد نصب ایربگ روی محصولات داخلی، خودروسازان با گرفتن مهلتی دوباره از دولت این موضوع را به زمانی دیگر موکول می کردند. دولت هم بی توجه به مصوبه قانونی خود، هر بار منافع خودروسازان را به سلامت سرنشینان خودروها ترجیح می داد و مهلتی دوباره برای خودروسازان در نظر می گرفت.

به این ترتیب هرچند قرار بود از سال ۸۷ نصب کیسه هوا روی خودروهای تولیدی در کشور اجباری شود، اما پس از چندین بار تغییر این مصوبه، سرانجام مهرماه سال ۹۰ شورای عالی استاندارد در کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست بنا به پیشنهاد موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب کرد که اجرای استاندارد نصب کیسه ایمنی هوا روی خودرو ها از ابتدای برنامه پنجم توسعه اجباری شود. حال با ورود به سال ۹۲ دو سال از آخرین موعد تعیین شده برای اجرای این استاندارد می گذرد و خودروسازان بار دیگر از دولت مهلتی دو ماهه برای نصب دو ایربگ روی محصولاتشان دریافت کرده اند.

قانون یا خودروساز، کدام قوی تر است؟

هر چند خودروسازان به نصب اجباری ایربگ اعتقادی ندارند و می گویند ایربگ باید به صورت یک آپشن در نظر گرفته شود، اما طبق آخرین زمان بندی ها قرار بود که خودروسازان در مهر سال ۹۱ نصب دو ایربگ روی محصولاتشان را آغاز کنند. اما باز هم این اتفاق رخ نداد و خودروسازان با گرفتن مهلتی شش ماهه از دولت قول نصب دو ایربگ را از ابتدای سال ۹۲ به مسوولان دادند؛ بنابراین این اخطار به خودروسازان داده شد که چنانچه از ابتدای سال ۹۲ مصوبه دولت اجرا نشود، شماره گذاری خودروهای تک ایربگ یا بدون ایربگ از سوی پلیس متوقف می شود، اما سال ۹۲ هم بدون دو ایربگ برای خودروهای داخلی آغاز شد تا به این ترتیب پلیس وارد عمل شود. با وارد شدن پلیس به ماجرا، شماره گذاری ۵۰ هزار خودرو در نخستین ماه سال ۹۲ متوقف شد و این توقف تا صدور مصوبه جدید دولت ادامه داشت.

با وارد شدن به سال ۹۲داستان نصب ایربگ وارد سال پنجم خود شد، اما پایان نیافت. به این ترتیب بعد از مذاکراتی که خودروسازان با دولت داشتند، هیات دولت مصوبه ای را صادر کرد که بر اساس آن برای نصب دو ایربگ دو ماه دیگر به خودروسازان مهلت داده شد.

به این ترتیب بعد از ابلاغ این مصوبه، پلیس موظف به شماره گذاری خودروهایی شد که دارای یک ایربگ هستند. این در حالی است در حال حاضر خودروی پراید در برخی از مدل های خود، هنوز هیچ ایربگی ندارد. حال با توجه به مهلت دو ماهه به خودروسازان باید دید که آیا خودروسازان می توانند بعد از سال ها تعلل این مشکل را تنها در دو ماه حل کنند؟

اما نکته ای که در اینجا جالب به نظر می رسد این است که در مصوبه اخیر اشاره شده است که ۸۰ درصد از خودروهای تولیدی باید تا پایان خرداد سال جاری از دو کیسه هوا برخوردار باشند. این در حالی است که برخی از تولیدات حتی یک ایربگ هم ندارند و می توانند جزو ۲۰ درصد خودرویی باشند که فعلا اجباری برایشان در نظر گرفته نشده است.

دو ماه فرصت کافی است؟

اما در حالی که دولت فرصتی دو ماهه به خودروسازان داده است تا مصوبه دولت را اجرایی کنند، مشاور انجمن خودروسازان ایران از کم بودن این مهلت و مشکلات بی شمار خودروسازان برای تامین ایربگ می گوید. داوود میرخانی رشتی در این رابطه عقیده دارد که اگر فضا برای خودروسازان فراهم باشد، شاید تا شش ماه آینده بتوانند این قانون را اجرا کنند. حال با وجود این اظهارنظرها باید منتظر ماند و دید که آیا این فرصت به اجرای قانون منتهی می شود یا باز هم قرار است مهلتی دیگر در پی آن در نظر گرفته شود.

اما با وجود اظهارات میرخانی رشتی، از ایران خودرو خبر می رسد که تا پایان خرداد امسال تمام محصولات این خودروساز به دو ایربگ مجهز خواهد بود. این را معاون کیفیت ایران خودرو می گوید و این قول را می دهد که تا پایان خرداد نصب دو ایربگ در محصولات ایران خودرو به حقیقت بپیوندد. ایران خودرو در حالی سعی دارد تا هر چه زودتر این مساله را حل کند که مسوولان سایپا همچنان از مشکلات واردات قطعات برای تولید ایربگ می گویند.

حال با توجه به اینکه وقتی سرعت اتومبیل از ۴۰ کیلومتر در ساعت بیشتر باشد کمربند ایمنی به تنهایی کافی نیست و ایربگ می تواند در پیشگیری از حوادث ناگوار بسیار تاثیرگذار باشد (تحقیقات نشان می دهد که در ۶۸ درصد موارد کیسه هوا سطح خوبی از ایمنی را تامین می کند) صاحبان خودرو حق دارند از این سطح ایمنی برخوردار باشند، هر چند شاید خودروسازان اعتقادی به چنین استانداردهایی نداشته باشند.

کیسه هوا یا Air Bag یکی از نکات و پارامترهای ایمنی در صنعت خودروسازی محسوب می شوند. این فناوری سال های سال است که در صنعت خودروسازی وجود دارد و در اواخر قرن بیستم، استفاده از این سیستم ایمنی تبدیل به الزامی برای خودروسازان شد. اما در ایران قانون نصب اجباری کیسه هوا به سال ۱۳۸۷ برمی گردد. در سال ۱۳۹۲ خودروسازان داخلی با فشار جدی از سوی سازمان استاندارد مواجه شدند. ولی کماکان با نصب یک ایربگ و وعده هایی، تمکین این قانون را به تعویق می انداختند. در سال ۹۳ بود که دیگر خودروهایی مثل ۴۰۵ و پژو پارس و وانت مزدا هم قابلیت این را پیدا کردند تا به دو ایربگ مجهز شوند و این روزها پراید و تیبا و انواع پژو و… حداقل با ۲ کیسه هوا در نسخه صفر عرضه می شوند.

شمارش ایربگ در اکثر خودروهای داخلی اصلا کار سخت و پیچیده ای نیست. چون اکثرا به دو کیسه هوا مجهز اند. ولی در بحث خودروهای وارداتی یا مونتاژی، شمارش ایربگ متفاوت است. این روزها اگر به نمایشگاه های عباس آباد سری بزنید، با ترفندهایی می توانند خودرو ۶ ایربگ را با نام ۱۲ ایربگ به شما بدهند که این مسئله از یک فهم و درک غلط نشاءت می گیرد. اگر به سایت و وبگاه رسمی خودروسازان جهانی سری بزنید، می بینید که از ذکر تعداد ایربگ خبری نیست و نام ایربگ ها ذکر می شود. اگر هم تعداد ایربگ اعلام شود، آن اعداد با توضیحاتی توجیه می شوند. در این قسمت می خواهیم به شما آموزش و اطلاعاتی در خصوص ایربگ بدهیم که خرید شما را در بازار خودرو آسانتر می کند و باعث می شود که از این به بعد از الفاظ بازاری و غیر معتبر خودرویی دور باشید و به جمع حرفه ای ها بپیوندید.

۱- کیسه هوای راننده : این ایربگ در داخل غربیلک فرمان قرار دارد و وظیفه حفاظت از راننده در تصادف های از روبه رو و کلا هر سانحه ای که باعث شود راننده به سمت جلو پرتاب شود را دارد.

۲- کیسه هوای شاگرد : این کیسه هوا روی داشبورد خودرو و مقابل شاگرد قرار دارد و عملکردی مشابه به ایربگ راننده را دارد. تفاوت عمده کیسه هوای شاگرد با راننده این است که در برخی از خودروها می توان آن را به وسیله سوییچ یا دکمه ای از کار انداخت و در برخی با سنسور وزن داخل صندلی شاگرد و سرنشینان، فعال و غیرفعال می شود. در تمام خودروها نصب صندلی کودک در ردیف جلو با ایربگ فعال به هیچ وجه توصیه نمی شود.

۳- کیسه هوا جانبی : این گونه از ایربگ ها مسئولیت حفظ سرنشینان را در تصادف های از بغل دارد و برای حفظ سلامت دست و کتف و پهلوی سرنشینان استفاده می شوند. اکثر این ایربگ ها در قسمت بیرونی صندلی ها قرار دارند، ولی در بعضی خودروها در داخل درب خودروها هم گذاشته می-شوند. در اکثر خودروهای موجود در بازار جهانی، تنها سرنشینان جلو به کیسه هوای جانبی مجهز هستند و برخی خودروهای لوکس و مجلل و اتاق بزرگ به کیسه هوای جانبی سرنشینان عقب هم تجهیز شدند. روش تشخیص چشمی این کیسه های هوا، پولک و اتیکتی است که به گوشه صندلی سمت درب ها دوخته شده است. از جمله خودروهایی که ایربگ سرنشین عقب دارند، می توان به لکسوس GS250 ، هیوندای آزرا و جنسیس سدان در بازار ایران اشاره کرد.

۴- کیسه هوای پرده ای : این نوع کیسه هوا، همان ایربگی است که باعث اخلال در امر شمارش ایربگ ها می شود و بازاریان و دلالان خودرو ۶ایربگ را ۱۰ ایربگ می شمارند!!!… این کیسه هوا مسئولیت حفظ ایمنی مسافرین از تصادف های بغل یا تصادف هایی که باعث می شود به ستون های خودرو فشار آید، را دارد. این کیسه هوا از گوشه های سقف بر روی ستون ها و شیشه های خودرو باز می شود از پاشیده شدن شیشه های شکسته به داخل خودرو تا حد زیادی جلوگیری می کند و نمی گذارد از برخورد سر مسافرین به شیشه ها و ستون ها، صدمه ای به آنان وارد شود. باز شدن اکثر ایربگ های پرده ای از ستون های افقی و قائم بر ستون های A و B وC است و در اصل در هر طرف خودرو یک کیسه هوای پرده ای قرار دارد. ولی با توجه به استاندارد رایج هر شرکت و بر مبنا برخی قوانین قدیمی، برخی خودروسازان بر روی یک ستون و برخی دیگر بر روی تمام ستون ها پولک AirBag SRS را حک می کنند. در واقع فرقی نمی کند که در هر طرف خودرو روی یک ستون این واژه حک شده باشد، یا بر روی تمام ستون ها. برای مثال در خودرو جیلی امگراند ۷ روی تمام ستون ها واژه AirBag SRS حک شده و برخی افراد عامی تمام پولکی های موجود در خودرو را شمرده و تعداد ایربگ های این ماشین را ۱۰ عدد اعلام می کنند. این در حالی است که جیلی ۲ کیسه هوا در جلو، ۲ کیسه هوای جانبی جلو و ۲عدد ایربگ پرده ای دارد که به این نحو، تعداد ایربگ-های جیلی امگراند ۷ تنها ۶عدد می شود که خود شرکت جیلی هم عدد ۶ را اعلام می کند.

 ۵- کیسه هوا زانو : این ایربگ در اکثر خودروهای دنیا به عنوان یک آیتم ایمنی سفارشی و لوکس معرفی می شود و معمولا اضافه بر آن ۶ کیسه هوای رایج نصب می شود. امروزه محصولات بنز، BMW ، آئودی و لکسوس به ایربگ زانو راننده به صورت پایه مجهز هستند. خودروسازانی مثل هیوندای، کیا، تویوتا، سوبارو، میتسوبیشی و برخی دیگر، ایربگ زانو راننده را به صورت سفارشی روی خودرو قرار می دهند. در ایران لکسوس GS250 هم جز آن دسته از محصولات در حال عرضه بازار است که علاوه بر ایربگ زانو راننده، ایربگ زانو شاگرد را هم داراست.

* برخی کیسه های هوای غیر رایج

بعضی ایربگ ها در دنیای خودرو امروز طراحی شده اند که گاهی اوقات استفاده می شوند و بعضی مواقع در حد طرح یا نمونه آزمایشی باقی می مانند. شرکت تویوتا در برخی محصولات جدید خود مثل تویوتا کرولا جدید سفارش آمریکا، از ایربگ مرکزی استفاده می کند که مانند کیسه هوای جانبی از داخل صندلی یا کنار کنسول میانی باز می شود و از بخورد سرنشینان به هم و صدمه جانبی جلوگیری می کند.

دیگر اقدام تویوتا، نصب ایربگ پرده ای بر روی شیشه عقب در تویوتا iQ بود که در نوع خود از اولین ها به حساب می آمد.

ایربگ عابر پیاده یکی از فناوری های عالی در حفظ جان عابر پیاده در تصادف های از روبه رو است. این ایربگ اکثرا در خودروهای ولوو نصب است و بر روی شیشه جلو باز می شود.

ایربگ کمربند ایمنی، نوعی دیگر از ایربگ های خاص است که از داخل کمربند ایمنی بر روی قفسه سینه راننده و سرنشین باز می شود. این کیسه هوا در لکسوس LFA و فورد اکسپلورِر و مرسدس بنز S کلاس اتاق W222 نصب است. (البته به طور سفارشی و بیشتر نمونه آزمایشی)

ایربگ موتور آموزش تعمیرات ای سی یو – ایربگ چیست و چگونه کار می کند ؟

ایربگ راکب موتورسیکلت هم جز آن دسته از طرح هایی است که هنوز عمومیت پیدا نکرده است.

این روزها برخی ایربگ ها به سنسورهایی مجهز هستند که با توجه به جسه راننده میزان باد ایربگ را تنظیم می کنند. برای حفظ جان عابر پیاده هم برخی شرکت ها مثل لکسوس، برای کاهش خسارت، بعد از اولین برخورد کاپوت تغییر زاویه می دهد تا آسیب به حداقل برسد.

با توجه به این مطالب مستند و قابل ارجاء، گفتن سراتو ۱۰ ایربگ، سانتافه ۱۲ ایربگ، آزرا ۱۴ ایربگ کاملا غلط و غیر علمی است. برای همین به چند مثال با شمارش صحیح می پردازیم.

ایربگ کیا سراتو : ایربگ راننده + ایربگ سرنشین + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ ایربگ

ایربگ هیوندای سانتافه فول: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای + ایربگ زانو راننده = ۷ ایربگ

ایربگ تویوتا کرولا سفارس آمریکا: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای + ایربگ مرکزی + ایربگ زانو راننده = ۸ ایربگ

ایربگ لکسوس GS250: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ جانبی عقب + ۲ ایربگ پرده ای + ایربگ زانو راننده + ایربگ زانو شاگرد = ۱۰ ایربگ

ایربگ هیوندای آزرا اتاق قدیم: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ جانبی عقب(سفارشی) + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ایربگ و سفارشی ۸ ایربگ

ایربگ هیوندای توسان: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ ایربگ

ایربگ جیلی امگراند۷: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ ایربگ

با توجه به این نکات و اطلاعات، پر واضح است که امنیت در صنعت خودرو از اصلی ترین معیارهای ساخت خودرو محسوب می شود. مسئله افزایش ایربگ-ها و عدم اطلاع درست فروشندگان و خریداران خودرو از نحوه شمارش کیسه های هوا باعث شده که گاهی اوقات بخاطر لفظ من درآوردی سانتافه ۱۰ ایربگ، ذهن مشتری اختلاف قیمتی با شمارش صحیح در نظر بگیرید و این نوع معرفی خودرو باعث شده تا برخی سودجویان، به فریب مشتریان در امر فروش خودرو بپردازند. چه بهتر است بجای اینکه اعداد من درآوردی برای اثبات کامل بودن کیسه های هوای خودرویی را اعلام کنیم، از واژه هایی مانند «فول ایربگ» استفاده کنیم.

ایربگ کناری و جلو آموزش تعمیرات ECU – ایربگ چیست و چگونه کار می کند ؟

یکی از مهمترین آپشن های ایمنی خودرو کیسه هوا است که در اکثر کشورها، وجود آن جز ویژگیهای ایمنی خودرو محسوب می شود و تحقیقات نشان داده است که در تصادف های شدید کیسه هوا جان بسیاری را نجات داده و میزان آسیب را تا حد زیادی کاهش می دهد. اما نکته جالب این است که وجود ایربگ در قسمت کناری مانند در خودرو اهمیت بیشتری نسبت به ایربگ های جلویی دارد به دلیل اینکه در تصادفات از جلو  بخش زیادی از تصادف را بدنه ماشین جذب می کند و بدنه ماشین مانند سپر دفاعی عمل می کند.

همچنین وجود کیسه های هوا بر روی درب ها اهمین بیشتری دارد و مهمتر از سایر قسمتهای ماشین است و تحقیقات نشان داده که خودروهایی که دارای ایربگ کناری هستند آمار تلفات آنها بسیار کمتر از خودروهایی است که فاقد ایربگهای کناری هستند.

این مبحث دارای فیلمی می باشد که شما میتوانید در قسمت گالری ویدیو سایت آن را با همین موضوع پیدا کنید.

دود و بوی سوختگی ناشی از عملکرد ایربگ چیست؟ آموزش تعمیرات ECU – ایربگ چیست و چگونه کار می کند ؟

بر اساس این گزارش زمانی که تصادف رخ می دهد و شدت تصادف به حدی است که موجب فعال شدن سنسورهای ایربگ می شود، ایربگ عمل کرده و کیسه هوا با استفاده نیتروژن گرم به سرعت باد می شود که این امر باعث عدم برخورد مستقیم فرد با فرمان یا شیشه خودرو می شود و سر انسان که مهمترین قسمت بدن است تا حد زیادی در برابر تصادف حفظ می شود.

نکته قابل توجه این است که زمانی که ایربگ فعال می شود بخاطر اینکه کیسه هوا براثر افنجار چاشنی باد می شود بوی سوختگی از خود ساطع می کند و همچنین گردی سفید رنگ که در کیسه هوا وجود دارد باعث ترس افراد شده و تصور می کنند که خودرو در حال سوختن است.

لازم به ذکر است که این بو بخاطر انفجار چاشنی بوده و هیچ مشکلی برای سرنشینان بوجود نمی آورد ولی بهتر است در زمان تصاف های شدید بعد از برخورد، سریعا خودرو را ترک کنیم.

 کیسه هوا و مسایل ایمنی مرتبط با آن آموزش تعمیرات ECU – ایربگ چیست و چگونه کار می کند ؟

در حال حاضر، خودروهای وارداتی و اکثر خودروهای داخلی با کیسه هوای راننده و سرنشین جلو تولید و در اختیار مصرف کننده قرار می گیرند. اما با توجه به جدید بودن آپشن کیسه هوا (ایربگ) چه نوع اطلاعاتی می تواند برای آگاهی عموم مردم در شناخت، استفاده و عملکرد آن مفید باشد؟ این مقاله با بیان مطالبی در خصوص تفاوت کیسه هوا و کمربند ایمنی، تشخیص سیستم ایربگ، مسائل ایمنی در مورد کیسه هوا و غیرفعال نمودن آن، برخوردهایی که ممکن است منجر به فعال شدن یا نشدن کیسه هوا شود، هشدارها و موارد احتیاطی، سعی در ارائه پاسخ مناسب به سوال فوق دارد.

نیاز به استفاده از تکنولوژی کیسه هوا در خودرو

طی سالیان طولانی کمربندهای ایمنی تنها وسیله مهارکننده کنش‌پذیر در خودروها بوده‌اند. زیرا کمربند ایمنی به عنوان ارزانترین و آسانترین وسیله ایمنی در خودرو مطرح می باشد که در کلیه تصادفات اعم از ضربات جلو، پهلو و حتی وارونه شدن خودرو، غلتش و غیره تاثیر بسزائی در حفظ جان سرنشینان دارد. هدف هر سیستم مهار کننده کمکی، کمک به متوقف کردن سرنشین با ایجاد کمترین آسیب ها به وی است. کیسه هوا به عنوان یک سیستم کمکی (Supplemental Restraint System) نقش مکمل کمربند ایمنی را در خودرو به عهده دارد و روز به روز استفاده از آن بیشتر می شود. کاری که یک کیسه هوا انجام می دهد کاهش سرعت سرنشین به صفر با کمترین یا بدون آسیب است. کمربند ایمنی سرنشین را در موقعیت خود نگه می دارد، در حالی که کیسه هوا یک مانع نرم برای توقف اعضای بدن او را فراهم می آورد. سیستم کیسه هوا به واسطه مدار الکتریکی، تحلیل گر، عیب یاب و نمایش دهنده عیب سیستم از ایمنی و اطمینان بسیار بالائی برخوردار می باشد. ترکیبی از کیسه های هوا و کمربند ایمنی می تواند خطر ابتلاء به کشته شدن را تا ۸۵% و میزان جراحت های وارده به ناحیه سر را در تصادفات تا ۷۵ درصد کاهش دهد. کیسه هوا در کاهش صدمات ناحیه سر نقش بیشتری دارد و حدود ۴۰ درصد آن را کاهش می دهد. کمربند ایمنی و کیسه هوا باید به صورت توام با یکدیگر استفاده شوند و گرنه کارآیی کیسه هوا کاهش می یابد. حفاظت ایجاد شده توسط کیسه هوا به علاوه کمربند ایمنی قابل مقایسه با هیچ نوع حفاظت دیگری نیست.

تفاوت کیسه هوا و کمربند ایمنی از نقطه نظر نیروی وارده

هر چند متوسط نیروهای وارده به راننده ای که از کمربند ایمنی مناسب یا ازکیسه هوا استفاده می‌کند یکسان است، ولی کیسه هوا طبق اصل پاسکال، فشار یکسانی به تمام نقاطی که با آن در تماس هستند، وارد می‌کند. همان نیرو که توسط کمربند ایمنی مناسب به راننده وارد می‌شود، این بار توسط کیسه هوا، در سطحی بزرگتر پخش شده و فشار کمتری به بدن وارد می‌شود. در هر برخوردی، اصل کار و انرژی باید صدق کند و این بدان معنی است که کار لازم جهت متوقف کردن راننده، برابر با انرژی جنبشی راننده است. هرچه مسافت توقف کوتاه تر باشد، ضربه وارده نیز بیشتر است. کمربند ایمنی با بیشتر کردن مسافت توقف راننده، باعث کاهش ضربه وارده می‌شود.

تشخیص سیستم ایربگ

اگر کلمات  SRSو یاAIRBAG  برروی فرمان و داشبورد و قسمت ایربگ کناری حک شده باشد شما دارای یک سیستم مکمل جلوگیری کننده (Supplemental Restraint system) در جلو و کناره های خود هستید. در تعداد کمی از از خودروها روی فرمان یا داشبورد کلمه  ۱SIRحک شده است که این هم به معنای سیستم مکمل بادکنندگی جلوگیری کننده است. همچنین SAR2 و عدد مشخصه خودرو VIN3 نیز می تواند دلیل وجود کیسه هوا در خودرو باشد همچنین ۴SRP سیستم جدید محافظتی و نگهدارنده رنو می باشد.

مسائل ایمنی در مورد کیسه های هوا (ارتباط بین ایمنی کیسه هوا و فاصله راننده تا فرمان) 

طولی نکشید که محققان دریافتند باز شدن ایربگ می تواند به کسانی که در فاصله نزدیکی با آن قرار داشته باشند آسیب های شدیدی وارد نماید. آنها به این نتیجه رسیدند که منطقه خطر در حدود ۵ الی ۸ اینچی محل باز شدن ایربگ است. لذا اگر راننده ۱۰ اینچ معادل ۲۵ سانتیمتر با فرمان فاصله داشته باشد در منطقه ایمن قرار دارد. این فاصله را از مرکز فرمان تا محل پیشانی راننده محاسبه می کنند. اگر حالت فعلی صندلی شما فاصله کمتر از ۲۵ سانتیمتر ایجاد می کند یکی از راه های زیر را هنگام رانندگی انتخاب نمایید:

۱- صندلی خود را تا جای ممکن عقب ببرید. تا جایی که همچنان به راحتی با پدال ها ارتباط داشته باشید.

۲- پشت صندلی خودرا اندکی خم کنید. باید به هر صورت ممکن فاصله ۲۵ سانتیمتر را حفظ کنید. اگر با خم شدن صندلی دید جاده کم می شود می توانید در بعضی خودروها از بالابر اتوماتیک استفاده کنید و در غیر این صورت از بالشی که لغزنده نباشد استفاده نمایید.

۳- در صورتی که از فرمان های تلسکوپی (قابل تنظیم) استفاده می کنید ایربگ را به جای سر و گردن روی سینه خود تنظیم کنید.

قوانین برای کودکان متفاوت است. ایربگ می تواند موجب آسیب دیدگی شدید و حتی مرگ کودکی شود که در صندلی جلو و بدون محافظت تسمه کمربند قرار دارد. این خطر هنگام ترمز ناگهانی و پرت شدن کودک به جلو نیز وجود دارد. محققان رعایت نکات ایمنی زیر را لازم می دانند:

-کودکان زیر ۱۲ سال باید توسط کمربند یا صندلی مخصوص تحت حفاظت قرار گیرند.

-نوزادان هرگز نباید در صندلی جلو خودرویی که دارای ایربگ سرنشین کناری است قرار داده شوند.

-اگر کودک بالای ۱ سال در صندلی جلو قرار گرفت حتما باید توسط صندلی مخصوص یا کمربند ایمنی قابل تنظیم در جای خود مستقر شوند و صندلی تا جای ممکن عقب برده شود.

برای پاسخ به نگرانی در مورد کودکان و سایر سرنشینان اتومبیل به خصوص سرنشینانی که از نظر جثه کوچکتر هستند از لحاظ قدرت زیاد ایربگ که موجب آسیب یا مرگ آنها می شد سازمان ۵NHTSA (اداره ملی ایمنی بزرگراه های امریکا) در سال ۱۹۹۷ قوانینی تصویب کرد که به خودروسازان اجازه می داد از ایربگ هایی با قدرت ۲۰% الی ۳۵% کمتر استفاده نمایند. علاوه بر این در سال ۱۹۹۸ به فروشندگان و مراکز خدمات خودرو اجازه داده شد تا برای ایربگ ها کلید فعال یا غیر فعال قرار دهند تا بتوان در مواقع لزوم ایربگ را از مدار خارج نمود.

دارندگان خودروهایی که در معرض یکی از خطرات زیر هستند می توانند حالت غیرفعال را انتخاب نمایند:

۱- برای طرف راننده و سرنشین کنار: بستگی به شرایط جسمی افراد دارد. در حالتی که خطر آسیب دیدگی با باز شدن ایربگ افزایش می یابد از این حالت استفاده می کنند.

۲-  برای طرف راننده: کسانی که نتوانند فاصله حداقل ۱۰ اینچ را از مرکز فرمان حفظ کنند. 

۳- برای طرف مسافر: کسانی که در طول سفر در صندلی جلو نوزاد حمل می کنند به دلیل اینکه خودرو صندلی عقب ندارد و یا اینکه باید کودک را تحت نظر داشته باشند.

۴- برای طرف مسافر: کسانی که در طول سفر در صندلی جلو کودک ۱ تا ۱۲ سال حمل می کنند به دلیل اینکه:

الف: خودرو صندلی عقب ندارد

ب: تعداد کودکان بیشتر است

ج: باید کودک را تحت نظر داشته باشند.

چنین کلیدهایی باید مجهز به یک چراغ هشداردهنده باشند که وضعیت فعال یا غیر فعال بودن کیسه هوارا نشان دهند.

گروهی از پزشکان در کنفرانسی که درباره ایربگ و غیرفعال ساختن آن برگزار شد طی گزارشی خواهان مجوز قطع ایربگ در موارد ضروری شدند. موارد عمومی دستور قطع ایربگ که بیان شد عبارتند از:

۱- کسانی که مشکل قلبی دارند

۲- کسانی که عینک می زنند

۳- کسانی که مبتلا به ورم گلو هستند

۴- کسانی که مبتلا به اسم (تنگی نفس) هستند

۵- کسانی که جراحی در ناحیه سینه داشته اند

۶- کسانی که جراحی گردن داشته اند

۷- افراد مسن

۸- کسانی که دارای ورم مفاصل هستند

۹- خانم های باردار

مواردی وجود دارند که به رغم تصادفات خودرو از جلو کیسه هوا فعال نمی شوند، این موارد عبارتند از:

۱- تغییر شکل شدیدی که در یک نقطه متمرکز باشد همانند برخورد با دکل های تلفن.

۲- تغییر شکل هایی که به تدریج صورت می گیرد. مانند برخورد از پشت به کامیون در حال حرکت.

۳- در تصادف های که خودرو به طور مورب از جلو به مانع برخورد نماید.

منبع: پارسیان

ارسال نظر
نظرات کاربران
بیشتر
دیگر رسانه ها