پژو در ایران از کجا به کجا رسید؟

حضور پژو در ایران به دهه‌ بیست شمسی و ورود محصولات جالبی همانند 402 و 202 باز می‌گردد؛ خودروهایی که نام این خودروساز را اولین بار در کشورمان مطرح کردند. اما ورود همه جانبه این برند در دهه سی و با تاسیس شرکت سهامی اتوایران در خیابان سعدی رخ داد. در آن زمان پژو 203 به عنوان خودرویی خانوادگی و کوچک، توانست موفقیتی نسبی داشته باشد. در اواخر همین دهه، شرکت سهامی شبدیز واردات پژو 403 را به ایران آغاز کرد که با استقبال بیشتری روبه‌رو شد. اما اوج موفقیت پژو از اواخر این دهه و کل دهه چهل، با مدل 404 محقق شد. سدانی متوسط با طراحی مدرن و عملکردی خوب که افسانه استحکام و دوام پژو را در ایران نهادینه و به نحوی، این برند شیرنشان را صاحب اعتبار کرد.

پژو در دهه پنجاه به طور گسترده‌تری در بازار ایران حاضر بود و توانست با دو محصول، موفقیتی قابل توجه کسب کند. محصول اول مدل 504 بود که در تیراژی باورنکردنی و در گونه‌های سدان، استیشن، کوپه و کابریو به ایران آمد. طراحی ظاهری مدرن، عملکرد فنی بسیار خوب، دوام استثنایی و از آن مهم‌تر سواری نرم و راحت از دلایلی بودند که پژو 504 را در ایران به اسطوره‌ای زنده بدل کردند. علاوه‌براین مدل 304 نیز توانست در ایران به موفقیتی نسبی دست پیدا کند. کمتر کسی می‌داند که این خودرو قرار بود تا به نحوی برادر ناتنی پیکان شود. شرکت ایران ناسیونال در آن زمان قصد داشت تا از اواخر دهه پنجاه، پژو 304 را در کنار پیکان و به تدریج به جای آن، مونتاژ کند و برای این کار نیز کارخانه خراسان خود را تجهیز کرد. این موضوع اما هرگز به طور کامل محقق نشد و با پیروزی انقلاب اسلامی، حضور پژو در بازار ایران تا مدت‌ها به مدل 504 محدود شد. البته برخی قطعات این خودرو در این دهه به داد پیکان رسیدند تا مونتاژ این خودرو متوقف نشود.

در پایان دهه شصت بود که قرارداد واردات و مونتاژ پژو 405 بین ایران خودرو و پژو منعقد شد. در آن زمان 405 خودرویی مدرن و جذاب بود که توانسته بود عنوان خودروی سال اروپا را نیز کسب کند. در ابتدا سری GL این خودرو به بازار ایران عرضه شد که با استقبال چندانی مواجه نشد. اما دو رخداد 405 را به سوگولی بازار ایران بدل کرد. اولی قطع واردات خودرو و محدود شدن بازار خودرو و دومی، عرضه نمونه بهتر GLX بود. بدین ترتیب 405 به بهترین و لوکس‌ترین خودروی مونتاژ ایران بدل شد. علاوه‌براین، 205 نیز در تریم GR به ایران آمد که به خاطر امکانات و قیمت نامناسب و تبلیغات کمتر، قائله را به کیا پراید واگذار کرد. در پایان این دهه پژو پرشیا (پارس) نیز برپایه 405 و با نیم نگاهی به 406 و 605 برای بازار ایران طراحی و عرضه شد.

موفقیت پژو در دهه هفتاد، سبب شد تا زمزمه ورود محصولاتی جدید به ایران در دهه جدید شنیده شود. در دهه قبل، گفته می‌شد که 306 نیز قرار است به ایران بیاید و تعداد محدودی 605 نیز برای استفاده تشریفاتی توسط ایران خودرو وارد شد. اما گسترش فعالیت‌های پژو با مدل 206 رخ داد که تقریباً همزمان با عرضه جهانی، به ایران رسید و در چند تیپ عرضه شد. بعدها نیز عنوان شد که مدل سدان این خودرو توسط ایران و با همکاری پژو طراحی شده و قرار است در ایران مونتاژ و به سراسر جهان صادر شود که در نهایت صادرات جهانی آن محقق نشد. علاوه‌براین، قرار بود تا مدل‌های 407 و 307 نیز به صورت وارداتی به ایران بیایند که در نهایت فقط 407 در تیراژی محدود وارد شد. آخرین گل سرسبد پژو در این دهه اما مدل 207i بود که در حقیقت نمونه به روز شده 206 است و در برخی بازارها با نام 206+ شناخته می‌شود.

پس از آمدن 207i برزیلی الاصل، مشکلات سیاسی و تحریم‌ها، ادامه کار پژو در ایران را با ابهاماتی مواجه کرد. متاسفانه این ابهامات در نهایت به سرانجامی خوش نرسیدند و پژو در ابتدای دهه نود تقریباً از ایران رفت و حتی مونتاژ 405 و 206 نیز با مشکلاتی روبه‌رو شده، 207i از خط تولید خارج شد. پس از برجام، پژو دوباره بازگشت و در اولین حرکت، مونتاژ 207i به روز شده در کنار نمونه سدان آن آغاز شد. علاوه‌براین، با تاسیس شرکت ایکاپ و همکاری آن با ایران خودرو، مدل‌های جدیدی از جمله 508 به ایران آمدند. 2008 را باید اما حاشیه‌سازترین خودروی مونتاژ داخل در سال‌های اخیر دانست که ماجرای نوسان قیمت و تولیدش، بسیار خبرساز شد. در سال 1397 با بازگشت تحریم‌ها پژو دوباره تصمیم به ترک بازار ایران گرفت، تصمیمی که اعتماد مشتریان ایرانی را به این برند فرانسوی خدشه‌دار کرد.