جگوار E-Type انگلیسی همیشه جاه طلب
نام جگوار ای‌تایپ همواره به عنوان یکی از مهم ترین اتومبیل های اسپرت تاریخ خودروسازی مطرح می شود. اما ای‌تایپ چه مسیری را از اولین جرقه های ایده‌اش تا پایان تولیدش طی کرده است؟
به گزارش خودروتک، هنوز که هنوزه، درک سرعت سرسام‌آور 150 مایل بر ساعتی ای‌تایپ در حالی که سرعت 70 مایل بر ساعتی ابوقراضه های خانوادگی سرعت زیادی در سال 1961 محسوب می شد، برای همه سخت است.
در زمان نمایش اولیه‌اش در نمایشگاه ژنو 1961، تمام چشم ها مبهوت این خودروی بریتانیایی شده بود. تمام تیترها از یک خودروی زیبا و در عین حال قدرتمند و سریع می گفتند. انزو فراری ای‌تایپ را زیباترین خودروی جهان می دانست و بسیاری دیگر، مدل های کوپه و رودستر اولیه آن را از تمام جهات بی نقص می دانستند.
به هر حال جگوار فقط یک عدد ای‌تایپ برای نمایش در نمایشگاه ژنو داشت. به همین دلیل سِر ویلیامز لیونز، موسس و رییس شرکت، چند روز پیش از شروع نمایشگاه دستور داد که نسخه‌ای دیگر از ای‌تایپ سریعا ساخته شود. ای‌تایپ رودستر در وقت های اضافه آماده شد و نورمن دویس، راننده تست وقت جگوار در سفری فوری آن را از شهر کاونتری، مقر جگوار تا شهر ژنو سوییس راند.
جگوار ای‌تایپ – نمایشگاه ژنو – 1961
اما داستان ای‌تایپ مدت‌ها پیش از این سفر یازده ساعته شروع شده بود. به راحتی می توان شباهت های جگوار دی‌تایپ مسابقات لمانز را که در دهه 50 میلادی در مسابقات شرکت میکرد با ای‌تایپ را تشخیص داد و موتور 3.8 لیتری شش سیلندر خطی ای‌تایپ از جگوار XK که در سال 1958 معرفی شده بود برداشته شده بود.
اگرچه ایده اولیه‌ی ای‌تایپ در نسخه پروتوتایپ E1A که در سال 1957 معرفی شده بود متبلور بود. جایی که داستان ای‌تایپ از آن شروع شد. ولی E1A مالکوم سایر، مهندس هوافضا و بعدا آیرودینامیست خودروها، بسیار کوچک‌تر از نسخه اصلی ای‌تایپ بود و از یک پیشرانه 2.4 لیتری بهره می برد، اما طراحی سیستم تعلیق مستقل عقب، اتفاقی بود که تا چهل سال بعد به عنوان امضای جگوار در خط تولید این خودروساز حضور داشت.
همانطور که در نسخه‌های مفهومی، طراحی و ابعاد ماشین شکل داده می‌شد، لیونز به این نتیجه رسید که باید برای موفقیت در بازار آمریکا، ای‌تایپ بزرگتر باشد و همین گونه نیز شد.
زمانی که ای‌تایپ در سال 1961 معرفی شد، از یک موتور 3.8 لیتری شش سیلندر خطی بهره می برد که قادر به تولید 265 اسب بخار قدرت بود که توسط یک جعبه دنده چهارسرعته دستی به چرخ های عقب منتقل می شد. جگوار ادعا میکرد که ای‌تایپ می‌تواند به سرعت 150 مایل بر ساعت برسد. اگرچه این عدد برای نسخه های تولید شده کمی خوشبینانه بود. اما با قیمت 2097 پوندی برای نسخه های رودستر، و 2196 پوندی نسخه های کوپه، که تقریبا نصف مدل های مشابه دیگر برندها بود، سرعت و عملکرد آنچنان مهم نبود.
در تستی که مجله AutoCar در سال 1961 روی نسخه کوپه انجام داد، میانگین سرعت 150.4 مایل در ساعت و شتاب صفر تا شصت مایل 6.9 ثانیه‌ای ثبت شد. اگرچه نسخه تست شده، کاملا برای پیست آماده شده بود، اما همین اعداد باعث شدند که خیل عظیمی از سلبریتی ها و قشر مرفه جامعه، در صف خرید ای‌تایپ قرار بگیرند.
موفقیت زودهنگام در موتوراسپورت، جگوار را به فکر ساختن نسخه های سریعتر و سبک‌تر با شاسی مونوکوک و بدنه آلومینیومی به جای نسخه های اصلی فولادی انداخت. این به روز رسانی ها، در پیست و تحت هدایت رانندگان مطرحی همچون جکی استوارت و گراهام هیل، ارزششان را نشان دادند. همین نسخه ای‌تایپ سبب شد که جگوار در سال 2014، در تولید محدود، شش عدد ای‌تایپ با امکانات جدیدتر و با قیمت یک میلیون پوند به بازار عرضه کند.
جگوار در سال 1964، تصمیم به توسعه نسخه جاده‌ای ای‌تایپ گرفت. در قدم اول آن ها موتور 4.2 لیتری جگوار XK را برداشتند. اگرچه این پیشرانه جدید، به همان اندازه موتور قدیمی 3.8 لیتری -265 اسب بخار- قدرت داشت، اما گشتاور آن بهبود یافته بود. جگوار جعبه دنده را نیز دست‌خوش تغییرات قرار داد و به جای یک جعبه دنده دستی معمولی از همان جعبه دنده در حالت سینکرومش استفاده کرد. در همان سال و برای رفع نیاز خانواده ها، یک نسخه 2+2 نیز توسط جگوار به بازار عرضه شد. اگرچه دو صندلی عقب آنچنان فضای مناسبی نداشتند و تقریبا غیرقابل استفاده بودند.
در سال 1967، تغییراتی دیگر روی ای‌تایپ به انجام رسید که به سری 1.5 معروف شد و تنها یک سال در خط تولید بود. چراغ های جلو تغییر کرده بودند و ترمز ها نیز قدرتمند تر شدند. این تغییرات بعدا در سری دوم ای‌تایپ هم قابل مشاهده بودند.
اما با گذشت زمان، جگوار دیگر به ای‌تایپ به عنوان یک ماشین مسابقه‌ای نگاه نمی کرد و قدم در راه تبدیل آن به یک خودروی جی‌تی گذاشته بود. این تغییرات در سال 1971 با معرفی ای‌تایپ سری سه به اوج خودش رسید. موتور 5.3 لیتری دوازده سیلندر خورجینی به ای‌تایپی که کمی بزرگ تر و کمی زشت شده بود، قدرت می داد.
این موتور دوازده سیلندر توسط والتر حسن و هری ماندی برای نسخه های سدان جگوار XJ ساخته شده بود. اما فرصت چپاندن آن در ای‌تایپ جمع و جور و دیدن نتیجه، ترغیب کننده تر از آن بود که فکرش را می‌کنید. نتیجه کار آن بود که ای‌تایپ دوازده سیلندر تا سال 1975 در خط تولید تاخت تا این که با نسخه XJ-S جایگزین شد.
ای‌تایپ در مجموع عمر 14 ساله خود، امروزه ای‌تایپ تبدیل به اثری الهام بخش شده و میراث آن، همچنان در کمپانی جگوار سبب تولید مدل هایی مانند اف‌تایپ می شود.
منبع: فرمول یک ایران
