رانندگی با پاسات 2020/ چهره و اطلاعات فنی محرمانه

پاسات مانند جتا نیز نقش مهمی در بازار بازی می‌کند. بعد از 40 سال حضور در بازار و عرضه مدل‌های متنوع، شرکت تا کنون بیش از 1.7 میلیون دستگاه از آن را فقط در آمریکا فروخته است. سال 2011 فولکس تولید پاسات را از آلمان به کارخانه تنسی منتقل کرد. کارخانه‌ای که 1.1 میلیارد دلار روی دست شرکت خرج گذاشت.

درباره مدل‌های 2020 گفته می‌شد که می‌خواهند دوباره به تنسی برگردند. مدل‌هایی که شامل برخی از نسخه‌های مخصوص آمریکا باشند؛ اما درباره این یکی؛ قدری بزرگ‌تر به نظر می‌رسد. اول فکر می‌کردیم شاید این طراحی استتار بدنه‌اش باشد که دید ما را به خطا انداخته است؛ اما بعد یکی از مدیران فولکس گفت که قوانین جدید ایمنی خودروها در آمریکا شرکت را مجبور به افزایش طول خودرو کرده است. البته شرکت نگفت که طول محصول جدید چقدر بیشتر شده است. بنا بر این باید انتظار داشت که وزن خودرو بیشتر هم شده باشد.

افزایش طول، قطعاً افزایش کابین داخلی و فضای قسمت بار را نیز به همراه خواهد داشت. البته باز هم فولکس اعداد و ارقام این موضوع را اعلام نکرد. به هر حال خیلی سخت بود که پیشرفت قابل ملاحظه‌ای را روی صندلی راننده و سرنشینان پیدا کنیم. هرچه هست، پاسات هنوز هم در بین هم‌کلاسان خود یکی از بهترین فضاها را برای سرنشینان جلو و عقب تدارک دیده است. حتی با وجود آن همه پوشش استتاری، باز هم می‌شد سبک طراحی خودروی جدید را حدس زد.

به نظر می‌آید که پاسات جدید نسبت به نمونه‌های قبلی اسپرت‌تر شده باشد. مدیر پروژه پاسات «کای اولتمنز» تضمین کرده است که لطف زوایای تند و تیز روی بدنه، محصول جدید جوان‌گراتر و خاص‌تر از مدل‌های قبلی است. با این وجود باید صبر کرد و دید که آیا محصول نهایی واقعاً چنین ویژگی دارد یا خیر.

برای این سدان رینگ‌های 17 اینچی استاندارد در نظر گرفته خواهد شد. نمونه 18 اینچی به صورت آپشن روی مدل نیمه فول است. طرفداران فول‌ترین ویرایش می‌توانند خوشحال باشند که روی اسپرت‌ترین نسخه این خودرو رینگ‌های 19 اینچی بخش R-Line‌ نصب می‌شود.

راستش را بخواهید نباید این خودرو را زیادی بزرگ کنیم. چراکه زیر بدنه آن چیز جدیدی پیدا نخواهید کرد؛ یعنی استفاده از همان پلتفرم نسل قبلی. این یعنی خبری از نسخه AWD و زیرساختی برای تعبیه خانواده I.D که شامل محصولات برقی می‌شود، نخواهد بود. به عبارت ساده‌تر شرکت می‌خواهد سرمایه‌اش را جای دیگری هزینه کند.

به گفته اولتمنز، بازار این مدل از خودروها در حال کوچک‌تر شدن است. ما فهمیدیم که می‌توانیم به مشتری هر آن چیزی را که نیاز دارد با پلتفرم فعلی ارائه بدهیم. به جای آن‌که همه‌چیز را صرف ارائه یک پلتفرم جدید کنیم. گفته می‌شود برای این خودرو یک پیشرانه 2 لیتری توربوشارژ در نظر گرفته شده که البته هنوز هم عالی است. قدرت هم‌چنان 174 اسب‌بخار را نشان می‌دهد ولی گشتاور از 184 به 207 نیوتن‌متر افزایش یافته است.

به نظر می‌رسد پاسات جدید خیلی مایل است که از خط خارج شود. حتی با یک فشار کوچک گاز می‌توانیم شاهد جهش این سدان بزرگ باشیم. البته باید اعتراف کرد که بدون حضور پلتفرم MQB،‌ پاسات محدودیت‌هایی در توانایی‌های پیچیدن پیدا کرده است. پیچیدن با این خودرو به‌خصوص در گوشه‌ها و پیچ‌های تند بدون هیچ هیجانی انجام می‌شود و عملکرد فرمان بسیار سبک به نظر می‌رسد. البته همه این چیزها بد نبود. پاسات هنوز هم می‌تواند به خود به‌عنوان یکی از راحت‌ترین‌ها افتخار کند. حتی در سرعت 188 کیلومتر برساعتی روی پیست، همه‌چیز نسبتاً آرام و راحت بود. تنها تفاوت قابل ملاحظه، سیستم تعلیقش بود که کمی سفت‌تر و سخت‌تر به نظر می‌آمد.

در یک نگاه کلی، پاسات احتمالاً نمی‌آید تا تغییر بزرگی در بازی ایجاد کند. بدون حضور پلتفرم MQB این سدان سایز متوسط در نهایت محافظه‌کاری به‌عنوان مدل سال جدید با کمترین تغییرات در قسمت‌های فنی وارد بازار می‌شود؛ اما با این حال باید اشاره کرد که این نمونه کوچک آزمایشی هنوز نمی‌تواند گویای تمام داستان باشد.