ابهامات همکاری خودرویی ایران و چین در سند 25 ساله
توجه به پیشرفت سریع چینی‌ها در خودروسازی از یک‌سو و سابقه نه چندان خوب آنها در صنعت خودروی ایران از سوی دیگر، پرسش‌های زیادی در مورد سرانجام همکاری خودرویی در قالب سند ۲۵ ساله مطرح است.
به گزارش خودروتک به نقل از دنیای اقتصاد ، با شاید در حال‌حاضر مهم‌ترین پرسش این باشد که آیا قرار است خودروسازی ایران از لاین «غرب» به لاین «شرق» برود؟ آیا چین قرار است به شریک اصلی خودروسازی ایران تبدیل و راه را بر اروپایی‌ها از جمله پژو و رنو ببندد؟
به هر حال تا وقتی کشور در تحریم قرار دارد، شرکت‌های غربی از جمله اروپایی‌ها امکان حضور در ایران را نخواهند داشت و گویا قرار است این خلأ با چینی‌ها پر شود. این البته در حالی است که کارشناسان دیدگاه‌های مختلفی در مورد سرانجام همکاری خودرویی ایران و چین در آینده دارند و برخی حتی معتقدند اگر چین نیز حسن نیت داشته باشد، برای توسعه خودروسازی نیاز به تغییر سیاست‌های داخلی است.
در این مورد، فربد زاوه کارشناس خودروی کشور می‌گوید: ما در همکاری خودرویی با چین از مزیت خیلی زیادی برخوردار نیستیم و نهایتا می‌توانیم روی مساله پایین بودن دستمزد و انرژی ارزان متمرکز شویم. وی با بیان اینکه ایران قرار نیست با چینی‌ها به هاب صادرات خودرو در منطقه تبدیل شود، می‌افزاید: هرچند خودروهای خارجی تولید شده در چین، صادر می‌شوند، اما خود خودروهای چینی خریدار چندانی در دنیا ندارند، بنابراین نمی‌توان انتظار داشت خودروی مشترک احتمالی ایران و چین راهی به بازار خارج داشته باشد.
به گفته زاوه، می‌توانیم در قالب قرارداد ۲۵ ساله، به خودروسازان چین اجازه دهیم در ایران کارخانه خود را (با صد درصد مالکیت) ساخته و محصولی را که در ایران می‌سازند، حداقل در بازار خودشان عرضه کنند؛ منتها این قرارداد نباید مانع حضور دیگر خودروسازان بزرگ دنیا در ایران باشد، چه آنکه باید به آنها نیز اجازه دهیم کارخانه‌های اختصاصی‌شان را بسازند و ما هم این وسط سودمان را از ناحیه سرمایه‌گذاری‌های خارجی و صادرات ببریم. زاوه تاکید می‌کند: وقتی در کنار چینی‌ها، دیگر خودروسازان دنیا نیز راهی ایران شوند، دیگر جایی برای زورگویی هیچ شرکتی (چه چینی، چه فرانسوی و چه حتی آمریکایی) باقی نمی‌ماند و همه در فضایی رقابتی فعالیت خواهند کرد.
