بازار از خودرو صفر زیر ۵۰ میلیون خالی میشود
خروج دو خودروی پرتیراژ کشور در شرایطی بازار را از محصولات زیر ۵۰ میلیون تومان خالی میکند که این اتفاق منجر به محرومیت بخش وسیعی از مشتریان از خرید محصولات داخلی میشود.
به گزارش خودروتک به نقل از دنیای اقتصاد، آنچه مشخص است شرکت ایران خودرو و سایپا با داخلیسازی وتولید انبوه، قیمت برخی از محصولات خود را به سطحی رسانده بودند که این خودروها به راحتی در دسترس بسیاری از اقشار جامعه قرار میگرفت. بهخصوص خودرو پراید با توجه به تقاضای بالا با تیراژ مناسبی نیز در خودروسازیهای کشور تولید میشد.
حال اگر چه پژو ۴۰۵ با قیمت بالای ۵۰ میلیون تومان به بازار عرضه میشود اما پراید همچنان زیر ۵۰ میلیون تومان قیمت دارد این در شرایطی است که با خروج این خودرو از خط تولید، ظاهرا نسل خودرو زیر ۵۰ میلیون در ایران منقرض خواهد شد.
حذف برخی از مشتریان از بازار به واسطه افزایش کف قیمت خودرو با حذف پراید و پژو 405 از بازار، اجتنابناپذیر بهنظر میرسد.این مساله موردتوجه حسن کریمیسنجری کارشناس خودرو نیز قرار دارد. کریمیسنجری در گفتوگو با دنیایاقتصاد میگوید در حالحاضر حذف خودروهای پرتیراژ و جایگزین کردن آنها با محصولاتی که اعلام شده است، بخشی از مشتریان را به ناچار به درهای خروج بازار نزدیک میکند. دلیل این مساله آنگونه که کریمیسنجری میگوید این است که تصمیم به خروج این خودروها از سبد محصولاتی خودروسازان به نوعی به مشتریان تحمیل شده است، آنهم در شرایطی که جایگزینی با همان شرایط قیمتی در دسترس آنها قرار نگرفته است. این کارشناس ادامه میدهد مشتریان یا میتوانند با این وضعیت همراه شوند یا بالاجبار مجبور به ترک بازار خواهند شد. این کارشناس با اشاره به وضعیت حاکم بر صنعت خودرو در عرصه بینالمللی میگوید: خودروسازان بینالمللی همواره در تلاش هستند که هزینههای افزایش استانداردها و رشد کیفیت را از راههای دیگر تامین کنند از اینرو شاهد هستیم که در شرایطی که قیمت تمامشده محصولات افزایش مییابد، قیمت عرضه به بازار، به دلیل رقابت با سایر رقبا کاهشی است.
کریمیسنجری در پاسخ به این سوال که خودروسازان بینالمللی از چه مسیرهایی هزینههای خود را جبران میکنند، میگوید: شرکتهای خودروساز جهانی معمولا یک مسیر مشخص را طی نمیکنند، بلکه ترکیبی از مسیرها را مدنظر قرار میدهند. وی ادامه میدهد: یکی از این مسیرها دریافت سوبسید از دولت است. وی ادامه میدهد که مسیر دیگر این است که با تحقیق و توسعه و ارتقای تکنولوژی ساخت، هزینه تولید خودرو را کاهش میدهند. وی هزینه تحقیق و توسعه شرکتها را بین ۵ تا ۱۵ درصد درآمد سالانه آنها برآورد میکند. مسیر سوم در این ارتباط که مدنظر مدیران خودروساز بینالمللی قرار میگیرد، تلاش آنها برای توسعه بازار است. در واقع خودروسازان جهانی از طریق راهکار سوم علاوه بر فتح بازارهای جدید، به کمک فروش بیشتر و افزایش درآمد، هزینههای خود را مدیریت میکنند. کریمیسنجری در حالی به این سه مسیر بهعنوان راهکار خودروسازان جهانی برای تحمیل نکردن هزینه به مشتریان اشاره میکند که شاهد هستیم، این راهکار چندان در اختیار شرکتهای خودروساز داخلی قرار ندارد.این کارشناس همچنین میگوید: مباحثی همچون تحریمها، نرخ ارز، تورم موجود در اقتصاد کشور و چالشهایی که از ناحیه مدیریت دولتی به شرکتهای خودروساز تحمیل میشود، سبب شده که آنها نتوانند از مسیر افزایش تیراژ، قیمت محصولات خود را کاهش دهند.این کارشناس خودرو معتقد است استفاده از اهرم افزایش تیراژ برای کاهش قیمت محصولات خودروسازان در شرایطی محقق میشود که وضعیت حاکم بر اقتصاد و همچنین مولفههای خارج از دسترس مدیران خودروساز مانند نرخ ارز و تورم شرایط باثبات و آرامی داشته باشد.