هر دو مدل مزدا ۶ و هوندا آکورد نمایش خوبی را در رتبه بندی پررقابت خودروهای سایز متوسط ما از خود به جا گذاشتهاند.
بعضی از خودروها اساساً شکل و قیافهاشان به اسپرتگرایی نمیخورد. بعضیهای دیگر فقط بلدند ادای اسپرتگرایی را دربیاورند. گروهی هم هستند که واقعاً پتانسیل اسپرتشدن را دارند ولی طراحی ضعیفشان این فرصت را از آنها میگیرد. درست برعکسشان را هم داریم که برخلاف چهره جذابشان، باطنی کاملاً محافظهکار و غیراسپرت دارند.
آذرماه گذشته بود که پورشه از نسل هشتم 911 پرده برداری کرد. این نسل از 911 که با کد 992 شتاخته می شود، به دلیل بهینه سازی های فنی، در سطح بسیار بالایی قرار داشته و می تواند نظر مثبت تقریبا تمامی علاقه مندان به هیجان و لذت رانندگی را جلب کند.
تسلا با رونمایی از مدل 3 به دنبال پاسخ به تمام نیازهای است که پیش از این هیچ یک از خودروهای الکتریکی حاضر در بازار خودرو به ما نمی دادند. یک خودروی الکتریکی با قیمت مناسب تر، امکانات بالا در ابعادی مناسب با قابلیت طی کردن مسافت های طولانی تمام چیزی است که از تسلا مدل 3 انتظار می رود تا به نسبت رقبای بنزین سوز خود ارجحیت پیدا کند.
فورد با عرضه مدل محبوب خود یعنی فیستا ST به انتخاب اول تمامی دوست داران هاچبک های سایز کوچک با عملکرد بالا تبدیل شده است. در آن طرف میدان نیز رقیب این خودرو یعنی مینی کوپر S قرار دارد که برای سالیان سال توانسته نظر خودرو دوستان را به خود جلب کند.
با اینکه بازارهای جهانی اقبال ویژهای به سواریهای سایز کوچک، شاسیبلندهای فولسایز، سوپر اسپرتهای پر سر و صدا و حتی لوکسهای کهکشانی از خود نشان داده است ولی باز هم مشتریان کراساوورها را نمیتوان به راحتی از قلم انداخت. خودروهایی با قد و قواره آفرودها که محبوبیت فوقالعادهای در بین خانوادهها و همچنین افراد خاصپسند دارند. هنوز هم حرکت با یکی از این غولهای تنومند در خیابانهای شهری، سرها و چشمهای بسیاری را به سمت خود جلب میکنند.
بنز سر بودن خود را با نرمافزار MBUX مجهز به دستیار صوتی، نورپردازی داخلی و ترمز فعال نشان میدهد.
بعد از رونمایی جدیدترین نسخه از «کوروت گرنداسپرت» و 911 «کررا اس» اینطور تصور میشد که این آمریکایی و آلمانی جدال خود را به یکی دو ماه دیگر یعنی سال جدید میلادی موکول کنند. اما چشم و همچشمی این دو سوپراسپرت محبوب، سرانجام کار خودش را کرد و دعوای زودهنگام شورولت و پورشه شکل گرفت. خواهناخواه، این برخورد اتفاق میافتاد و دیر یا زود نسخههای جدید این دو خودرو با یکدیگر روبهرو میشدند.
خودروسازان ژاپنی در چند حوزه تخصص دارند. شاسیبلندهای آفرود، کراساوور، سدانهای خانوادگی و کوپههای اسپرت مخصوص دریفت و رالی. تویوتا، سوزوکی، سوبارو، هوندا و میتسوبیشی، از جمله سازندگان مطرح این حوزهها هستند. محصولاتی که اغلب به خاطر کیفیت بالای قطعات و طراحی زیبا از سوی مشتریان با استقبال خوبی روبهرو میشوند. اما تجربه نشان داده که ژاپنیها توانایی چندانی در ساخت سوپراسپرتها یا همان ابرخودروها ندارند.
خیلیها سراغ ساختار توئین توربو رفتند ولی هرگز آنچنانکه انتظار میرفت نمیتوانستند تعادلی بین تقویتسازی دو توربو و قدرت استاندارد موتور ایجاد کنند. باید اعتراف کرد که شاید تنها مدلهایی که توانستهاند با استادی تمام بالانس مهندسی را کاملاً رعایت کنند، مرسدس-ایامجی GT سری S، پورشه 911 توربو سری S و نیسان GT-R هستند.