عکس های زیرخاکی از رویارویی فرهاد مجیدی و علی کریمی + تصاویر

به گزارش "ورزش سه"، هر سال منتظر ماه رمضان بودیم که رقابت های جذاب سالنی از راه برسد.

سالن آزادی هم نزدیک منزل ما بود و نمی دانم دلیلش چه بود اصولا والدین هم ماه رمضان خوش اخلاق تر شده و بیشتر حرف گوش می دادند.

پس بعد از افطار با فک و فامیل آماده رفتن به سالن و تماشای بازی های جذاب آن سال ها می شدیم.

نمی دانم اتفاقی بود یا به قصد، اما گاهی شرایط جوری بود که انگار لیگ برای برگزاری جام رمضان تعطیل می شد. برای استقلال صادق ورمزیار، امیر قلعه ‌نویی، فرهاد مجیدی و علیرضا منصوریان و ... در لباس پرسپولیس فرشاد پیوس، ادموند بزیک، بهروز رهبری ‌فرد، رضا شاهرودی ... هاشم حیدری، مجید صالح و حسن شیرمحمدی برای کشاورز به میدان می رفتند و جمع ستاره ها جمع بود. خلاصه هر شب سالن آزادی پر از تماشاگر بود و بازی هایی که دیگر تکرار نخواهد شد.

اما یکی از جذاب ترین دیدارهای سالنی تاریخ، پیکار استقلال و فتح در سال 76 بود؛ اولین تقابل فرهاد مجیدی و علی کریمی و البته شب ظهور جادوگر. درگیری شدید روی سکوها و فحاشی غیرمنتظره. حتی حساسیت بقدری بود که نارنجک وسط زمین می زدند و غیرمنتظره ترین جایزه ممکن به تیم قهرمان اهدا شد؛ برای مرور آن شب این روایت را تا انتها دنبال کنید.

1-استقلال بازیکنان سرشناسی مانند محمدرضا حیدریان، محمد یحیوی، فرهاد مجیدی و علی چینی را در ترکیب اصلی داشته و البته علیرضا منصوریان را نیز روی نیمکت در اختیار دارد.

2- بعد از گذشت لحظاتی از مسابقه، علیرضا منصوریان، ستاره محبوب آن روزهای استقلال کنار زمین آمده و استادیوم منفجر می شود. همه تماشاگران جریان بازی را رها کرده و به تشوبق این بازیکن می پردازند.

3- شاید باورتان نشود، اما همان اوایل کار وسط زمین فوتسال هم نارنجک می زنند تا بازی متوقف شود. گوینده سالن اینقدر هول شده که می گوید از تماشاگر خاطی که این عمل نکوهیده را انجام داده، تقاضا می شود که شناسایی شود!

4- در ادامه استقلال یک بار توسط علی منصور به گل رسیده و محمد نوری، هافبک شمالی آن سال های این تیم نیز یک پنالتی از دست داده و توپ را به دیرک می کوبد.

5- لحظاتی بعد مهرانپور، هافبک خوش تیپ و محبوب آن فصول استقلال با ضربه ای فوق العاده ای از روی نقطه پنالتی دروازه فتح را باز می کند. حریف نیز به گل می رسد و استقلال 1-2 پیش است.

6- تصویری از امیر قلعه نویی که تازه از فوتبال خداحافظی کرده و رویای مربیگری خود را به نظر از کنار زمین فوتسال آغاز کرده است. نظری جویباری نیز کنار او دیده می شود.

7- علی کریمی با حرکتی تکنیکی روی اعصاب هواداران استقلال می رود و آنها که احتمالا نام این بازیکن را نمی دانند، مجبورند فقط این بازیکن را هو کنند. در ادامه آنها شعار معروف را در حمایت از ژنرال را سر می دهند.

8- شرایط بدتر هم می شود. علی کریمی با پنالتی دقیق خود دروازه استقلال را باز می کند و با خوشحالی البته نه چندان غلیظ خود بیشتر فضا را ملتهب می کند.

9- یک جا علی کریمی سایه توپ را می زند و حاضران در سالن بدجوری خوشحال می شوند. اما او ثانیه ای بعد توپ را دوباره پس می گیرد؛ مثل دوران حضورش در زمین چمن  سریع انتقام می گرفت. پنالتی او توسط یحیوی مهار می شود و واکنش هواداران مشخص است.

10- در ادامه فتح روی پاس کریمی به گل می رسد و این بار او غلیظ خوشحالی می کند؛ جنگ اعصاب به اوج رسیده است. 

11- لحظاتی بعد گلزنی علی کریمی با حرکتی تکنیکی و درخشان و این بار دست تکان دادن به سمت معدود هواداران با پرچم قرمز؛ آنهایی که محال بودند بدانند در حال تشویق یکی از محبوب ترین ستاره های تاریخ باشگاه محبوب شان در آینده هستند.

12- حتما یادتان هست علی کریمی به چیزی گیر می داد معمولا انجام می شد. پس لحظاتی بعد بالاخره تلاش های او برای چیپ زدن نتیجه داد و ضربه فنی این بازیکن وارد دروازه می شود؛ این بار خوشحالی مستقیما در مقابل هواداران استقلال.

13- فضای استادیوم به شدت بهم می ریزد؛ فحاشی های شدید و پتاب سبگ و بطری به سمت کریمی. بازی به جنجال کشیده شده و برای دقایقی طولانی متوقف می شود. ستاره های باتجربه استقلال هم به کریمی تذکر می دهند و هم هواداران خودشان.

14- یکی پشت بلندگو با داد و فریاد می گوید به احترام لباس آبی و نام استقلال بیخیال شوید؛ هواداران هم تقریبا به حرف گوینده گوش می دهند.

15- کافی ست توپ به پای کریمی برسد که فحاشی شدید؛ انگار یکی فامیلی او را به هواداران اطلاع داده و دیگر این بازیکن جوان مستقیما مورد فحاشی قرار می  گیرد.

16- بازی 3-7 به سود فتح تمام می شود. محمدرضا حیدریان، کاپیتان مغموم استقلال جوایز نایب قهرمانی را دریافت کرده و مورد تشویق هواداران قرار می گیرد.

17- اما لحظه تاریخی آن شب بالاخره فرا رسید. نوبت جام گرفتن تیم فتح می رسد و به یکباره می بینیم که هر کدام از بازیکنان تخته فرشی در دست گرفته و به اینور و آنور می کشاند.

باورش آسان نیست، اما به کسری از ثانیه تمام سطح سالن پر از تخت فرش هایی می شود که به عنوان جایزه به بازیکنان داده شده است. حتی در ادامه پای لوازم خانگی و چیزی شبیه کیسه برنج هم وسط می آید. خب بازی مربوط به 24 سال پیش است و با کج سلیقگی هایی که امروز می بینیم، دیگر نباید به حسن انتخاب مسئولان آن دوره برای انتخاب جوایز ایراد گرفت.