ملاقات با تنها مینی ماینر استیشن ایران
طی گزارش‌های متعدد وملاقات‌های مختلف از خودروهای خاص و گذرموقت جدید و کم رنگ شدن جایگاه خودروهای کلاسیک در داخل کشور، برآن شدیم که به سراغ یک خودروی کلاسیک برویم.
به گزارش خودروتک، به همت بسیاری از دوستان کلاسیک سوار و علاقه مندان به خودروهای دهه ۶۰ و ۷۰ تعداد زیادی ازاین خودروها که در شرایط نسبتاعالی به سر می‌بردند، پیش رویمان قرار داشتند. حتی انتخاب از بین آنها کمی برایمان دشوار بود.
مینی‌ون خودمان
اما از بین ماسل‌ها و تعداد اندکی از خودروهای کلاسیک اروپایی تنها یک مورد نطرمان را به خود جلب کرد. مینی ماینر موریس، با همان مینی ون خودمان. خودروی پیش رویمان تنها نمونه استیشن موجود در پایتخت است. خودویی که پس از گذشت ۲۵ سال هنوز مثل روز اول سرحال و قبراق آماده متر کردن خیابان هاست.
هماهنگی دشوار
با تماس‌های متعدد و هماهنگی‌های لازم در یک روز آفتابی سراغ این کوچولوی جذاب و منحصر به فرد رفتیم. در ادامه به این کلاسیک کوچولو خواهیم پرداخت.
مینی چگونه متولد شد
مینی از جمله معدود خودروهای دوست داستنی و خاطره انگیز است. بیشتر دوست داران خودرو با شنیدن نام مینی ناخودآگاه به یاد مینی کوپر فسفری رنگ مستر بین می‌افتند. مینی را می‌توان اولین خودرو به‌عنوان یک نماد بریتانیایی در دهه ۶۰ شناخت که به مرور زمان این خودرو مبدل به یک نماد ملی برای این کشورشد.
مینی خودرویی است که توسط شرکت بریتیش موتورز از سال ۱۹۵۹ تا ۲۰۰۰ ساخته شد. ازسال ۲۰۰۰ به بعد این کمپانی با طراحی و استراتژی جدید به عرصه خودرو سازی ورود یافت.
آغاز به کار
BMC یا بریتیش موتور کورپوریشن British Motor Corporation شرکت خودروسازی بریتانیایی بود، که از ادغام دو شرکت آستین موتور و موریس موتورز در سال ۱۹۵۲ آغاز به‌کار کرد.
سال ۱۹۶۶ بود که این کمپانی اقدام به خریداری یکی از مشهورترین خودروسازهای جهان، یعنی جگوارکارز کرد. در دسامبر همان سال بود که نام شرکت به بریتیش موتورهولدینگز تغییر یافت.
ادغام با لیلاند موتورز
اما در ماه می‌سال ۱۹۶۸ بود که این کمپانی با لیلاندموتورز ادغام شد. این ادغام باعث شد تا نام کمپانی به بریتیش لیلاند تغییر پیدا کند. در ساختار جدید، BMC به‌عنوان مهم‌ترین شرکت زیرمجموعه آن محسوب می‌شد.
در سال ۱۹۵۹ لئونارد لورد از مدیران BMC دستور ساخت اتومبیلی را داد که علاوه بر حجم موتور پایین و مصرف بنزین کم، سایز و ابعاد کوچکتری نسبت به بقیه خودروها داشته باشد. این خودرو باید در کنار زیبایی با موتوری کوچک که نیرو را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کرد در آن دهه می‌توانست رقیبی باشد برای فولکس واگن بیتل.
تنها دلیل
تنها دلیل لئونارد لورد برای تولید چنین خودرویی بحران کانال سوئز بود. این بحران در آن زمان منجربه کاهش تولید سوخت و سهمیه بندی بنزین دربخش‌هایی از اروپا شد. بعد از صحبت‌ها و جلسات پیاپی سرانجام سر الکس ایسیوگونس که در آن زمان برای کمپانی BMC کار می‌کرد به خواسته مدیر خود جامه عمل پوشاند.
پس از طرح اولیه
پس از تایید و اقبال طرح اولیه خودرو، تولید توسط کمپانی مادر یعنی همان BMC مینی درانگلستان ساخته شد. پس از دیده شدن در معابر شهری دیگر کشورها نظیر، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا، آفریقای جنوبی، این خودرو را سفارش دادند. این‌گونه بود که مینی در دیکر کشورها نیز تولید شد.
مینی نام‌های گوناگونی از بدو تولید داشته است. از آنجایی که این کوچولوی جذاب عضوی ازکمپانی BMC محسوب می‌شد، نام‌های دیگر محصولات این مجموعه مانند آستین و موریس را نیز یدک می‌کشید.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید نامی که تا سال ۱۹۶۷ در انگلستان به مینی موریس مینی ماینر Morris Mini Minor می‌گفتند. موریس موتورزشرکت خودرو سازی انگلیسی بود که در سال ۱۹۱۲ توسط ویلیام ریچارد موریس که در زمینه تولید دوچرخه فعالیت می‌کرد، راه‌اندازی شد.
موریس ماینر
این شرکت در سال ۱۹۵۲ در پی ادغام با شرکت آستین موتور، کمپانی BMC را تشکیل دادند. در پی این ادغام موریس ماینر تولید شد. موریس ماینر اتومبیل معروف و خوش‌نامی بود که با اضافه شدن کلمه مینی به آن اسم جدیدی به وجود آمد. این نام به برادر کوچکترش اختصاص یافت. یعنی همان ماینر.
خودروی مورد بحث نیز که به جرات می‌توان گفت یکی از خاص‌ترین نمونه‌های این مدل در کشورمحسوب می‌شود، از همان مدل مینی ماینر از زیرمجموعه‌های شرکت موریس موتور است. خودرویی که به آن مینی ماینر موریس نیز می‌گویند.
ماشین آقای بین با طعم استیشن
بعد از هماهنگی‌های لازم سرانجام توانستیم وقت ملاقاتی را از مالک خودرو بگیریم تا این کوچولوی جذاب و دیدنی را از نزدیک ببینیم. بعد از حاضر شدن در محل قرار مینی مورد نظر ار لابه‌لای دیگر خودرها رویت شد. در همان نگاه اول مجذوب طراحی منحصربه‌فرد کوچک درعین حال جذاب و خیره‌کننده این مینی شدیم.
عامل چشمگیر
بدون شک می‌توان گفت بزرگترین و چشمگیرترین عاملی که در نگاه اول باعث می‌شود که مینی توجه هربیننده‌ای را به خود جلب کند ابعاد کوچک آن است. در کنار طراحی کوچک این خودرو دومین عاملی که نگاه تمام عابرین ودیگر افراد حاضر در محل قرار را به خود جلب می‌کرد رنگ خاص این مینی بود. این خودرو در زمان خود تا حد بسیاری به‌عنوان هم‌رده خودروی آلمانی فولکس بیتل کلاسیک یا قورباغه‌ای به‌شمار می‌رفت.
صنعت هواپیما سازی
طراحی مینی برگرفته از روشی است که در صنعت هواپیما سازی از آن استفاده می‌شد. از این طرح و روش با نام Monocoque Shell یاد می‌شود. استفاده از این شیوه باعث می‌شود فضای داخلی اتاق زیاد‌تر شود. همچنین با استفاده از این روش خودرو از نظر دفع تنش‌های وارده بسیار خوب عمل می‌کند.
بعد از فورد تی
در سال ۱۹۹۹ این مینی بود که بعد از فورد تی به‌عنوان دومین خودروی تاثیرگذار سده شناخته شد. طراحی و شیوه ساخت بدنه مینی فاقد سازه داخلی است. چرا که تمامی اتصالات و محتویات ظاهری خودرو از رو است در نتیجه تمام درزهای جوشکاری شده که از بیرون قابل رویت هستند.
خیره‌کننده
نمای جلوی خودرو بسیار خیره کننده است. چراغ‌های گرد جلو که در میان آنها پروژکتورهای کوچک که با نظم خاصی روی سپر کوچولوی جلو چیده شدهاند. در پشت آن جلو پنجره فابریک و یک تیکه مینی قرار گرفته نمای جلو را خلاصه می‌کند.
درز اتصال ستون‌های A و C از سقف تا انتهای گلگیرها کشیده شدهاند. چرا که این خودرو که نیروی محرک در چرخ‌های جلوی آن به کار می‌رود فضای بسیار زیادی (بیش از ۸۰ درصد سطح کف خودرو) را برای مسافر و بار فراهم کرده‌است.
این طراحی بر روی یک نسل از خودروسازان تاثیر گذاشت. حتی اتصالات درهای کناری و در صندوق عقب نیز به وسیله لولاهایی که بر روی بدنه نصب شدهاند هستند. نکته دیگر این که در صندوق شبیه به درقسمت بار وانت بارها باز می‌شود. بدین ترتیب فضا برای وسایل طویل بیشتر می‌شود.
پنجره‌های کشویی
پنجره‌های کناری به‌صورت کشویی باز می‌شوند در نتیجه قطر درها کاهش یافته و فضای داخلی اتاق بیشتر می‌شود. از دیگر موارد برجسته این اتومبیل سیستم فرمان و فنربندی مستقل آن است که در آن به جای فنرهای معمولی از لاستیک‌های فشرده مخروطی استفاده شده.
این مجموعه نه‌تنها نرمی قابل قبولی دارد بلکه درکل وزن وابعاد سیستم تعلیق را کاهش داده و از طرف دیگر به دلیل ارتفاع کم این خودرو با سطح جاده راننده حسی شبیه به رانندگی با اتومبیل‌های کارت را تجربه می‌کند. البته در طول مدت تولید، این سیستم تعلیق دچار تغیرات مختلفی نیز شد.
Mini Mk 1959 -1967
ایرانی‌ها با این نام آشنا هستند و حتی به اشتباه بقییه مدلهای مینی که در دورهای بعدی که ساخته شد را با این اسم یعنی (مینی ماینر) می‌شناسند.
لازم به ذکر است که در زبان انگلیسی دو کلمه (کوچک Minor و معدنچی Miner ) شبیه به هم تلفظ می‌شوند. این شباهت در تلفظ باعث برداشتی اشتباه از ترجمه نام مینی ماینر در ایران شده است. هر دو شرکت پس از ادغام نیز به‌صورت مستقل به فعالیت‌هایشان ادامه دادند. شرکت موریس موتورز در طول دهه‌های گذشته چندین بار میان خودروسازهای مختلف دست به‌دست شد.
هفتمین آستین
در همان سال‌ها این خود رو با نام‌های آستین ۷، آستین ۸۵۰ و موریس ۸۵۰، آستین پنتر موریس مسکوت در آمریکا و اروپا شناخته می‌شد.ولی در نهایت در سال ۱۹۶۱ نام آستین مینی بطور رسمی توسط BMC برای این محصول در نظر گرفته شد که در تمام نقاط جهان از آن استفاده شود.
مدلهای مختلفی از آستین مینی MK 1 تولید شد که اکثر آنها از موتور ۸۴۸ سی سی بهره می‌بردند که از آن جمله می‌توان به مدلهای مینی وانت و مینی ون اشاره کرد.البته شاهکار تولید درآن دوره را نباید از قلم انداخت که دراکتبر سال ۱۹۶۵ تولید شد و به گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته مجهز بود!
باشگاه میلیونی‌ها
درمجموع ۱٫۱۹۰٫۰۰۰ دستگاه از MK1 تولید شد. البته به دلیل آنکه BMC به خاطر سیاست‌های رقابتی بازار مجبور بود زیر قیمت تمام شده مینی را بفروشد، سود زیادی عاید کارخانه نمی‌شد و بیشتر مدلهای deluxe بودند که برای کارخانه منفعت داشتند که به‌صورت آپشنال آیتم‌هایی بر روی آنها نصب بود از قبیل کمربند ایمنی، آینه‌های بغل، رادیو و…
پس از ۲۸ سال
خودروی مورد آزمایش تقریبا حدود ۲۸ سال در کشور حضور داشته. این خودرو دومین مدل استیشن وارد شده به کشور است. طی ۳۰ سال گذشته تعداد انگشت‌شماری از این مدل از مینی وارد کشور شدهاند که بسیاری از آنها متاسفانه به دلایل مختلفی سر از گورستان‌های ماشین‌های قدیمی درآورده‌اند.
لازم به ذکر است در حال حاضر از میان تمامی مینی ماینر‌های استیشن که وارد کشور شدهاند، تنها ۲ دستگاه از این مدل خاص در کشور در شرایط کاملا ایده‌آل به سر می‌برند.
منبع: رگلاژ
