کد خبر : 5127

تفاوت داستر تک دفرنسیال با دو دفرنسیال چیست؟

تفاوت داستر تک دفرنسیال با دو دفرنسیال چیست؟

داچیا داستر که در برخی کشورها با نام رنو داستر نیز شناخته می‌شود یک کراس اُور کامپکت است که با موتورهای ۱٫۵ لیتر دیزل و ۱٫۶ و ۲٫۰ لیتر بنزینی عرضه می‌شود.

به گزارش خودروتک، این خودرو در کشورمان در مدلهای ۲ لیتری دیفرانسیل جلو با گیربکس اتوماتیک و ۲ لیتری دو دیفرانسیل با گیربکس دستی عرضه می‌شود. داستر  در نشریات خارجی با موتور ۲ لیتری با کد F4R مورد تست و بررسی قرار گرفته است که در این نوشته به بررسی ویژگی‌های این دو مدل و مقایسه آنها با یکدیگر می‌پردازیم.

 

مشترک با لوگان

داستر بر اساس پلتفرم B0 شکل گرفته است که با لوگان و ساندرو مشترک است. داستر با طول ۴٫۳۱ متر و عرض ۱٫۸۲ متر خودروی جمع و جوری است. ظاهر داستر به لطف هنرمندی طراحان رنو چندان ارزان قیمت به نظر نمی رسد. طبق گفته طراح این خودرو، خطوط بدنه داستر تا حدودی با الهام از رنو ۴ شکل گرفته اند. طرح داخل کابین ساده است و بیشتر به کاربردی بودن آن توجه شده است. داشبورد و کنسول وسط بسیار شبیه به لوگان و ساندرو به نظر می‌رسد. در ارگونومی داخل بهبودهایی انجام شده است که انتقال دکمه های شیشه بالابر از کنسول وسط به پنل درها از جمله آنهاست. داشبورد و کنسول از جنس پلاستیک سخت است و ظاهر جذابی نیز ندارد. امکاناتی نظیر Bluetooth، Aux ، USB و مکان یاب ماهواره‌ای در این خودرو به چشم می‌خورند.

صندلی‌های داستر بسیار راحت هستند و کابین آن به لطف فاصله ۲۶۷۳ میلی متری بین دو محور جلو و عقب فضای کافی دارد. پنج نفر به راحتی در داستر جای می‌گیرند.

 

ترکیب برنده

ترکیب موتور و گیربکس در این خودرو موفقیت آمیز است. گیربکس ۴ دنده اتوماتیک فقط در مدل ۴×۲ یا دیفرانسیل جلو عرضه می‌شود و فقط مدل ۴×۴ یا دو دیفرانسیل مجهز به گیربکس ۶ دنده دستی است. در گیربکس ۶ دنده دستی ضرایب دنده بسیار کوتاه در نظر گرفته شده اند ولی گیربکس ۴ دنده اتوماتیک از ضرایب سبک و بلندی بهره می‌برد.

عملکرد گیربکس اتوماتیک قابل قبول است و دنده ها را به نرمی و بدون تاخیر و تکان دادن عوض می‌کند. مدل دنده‌ای بسیار قویتر از اتوماتیک عمل می‌کند ولی به علت کوتاه بودن دنده ها نیاز به تعویض دنده در آن بیشتر است. دنده ۱ ضریب بسیار سنگینی دارد (سرعت به ازای هر ۱۰۰۰ دور ۵٫۷۹ کیلومتر است).

 

سنگینی محسوس

دنده ۲ نیز اندکی سنگین تر از حد معمول است. از دنده ۲ به بعد بقیه ضرایب خوب انتخاب شده اند. باید از میان این ۶ دنده همیشه دنده مناسب را انتخاب کنید تا دور موتور زیاد بالا یا پایین نباشد. البته سنگینی بیش از حد بعضی دنده ها مانند دنده یک در مواقع خاص مانند شروع حرکت در سربالایی شدید یا حمل بار سنگین سودمند است و باعث می‌شود آسیبی به صفحه کلاچ وارد نشود.

دنده ۶ نیز به ازای هر ۱۰۰۰ دور ۳۸٫۲۶ کیلومتر به سرعت اضافه می‌کند که برای کروز با سرعت ثابت در بزرگراه و کاهش مصرف سوخت مناسب است. هنگام شتابگیری موتور به تدریج و ملایم قدرت خود را ارائه می‌دهد و چون در دور ۳۷۵۰ به حداکثر گشتاور خود می‌رسد در دورهای پایین واکنش پدال گاز سریع است.

 

 

جزئیات

فاصله قفل تا قفل فرمان ۳٫۳ دور است، به همین دلیل هنگام پیچیدن آرام و بدون شتاب زدگی و تا حدودی کند واکنش نشان می‌دهد. شعاع چرخش برای هر دو مدل ۱۰٫۴۴ متر است.

حجم صندق بار مدل ۴×۴ کوچکتر از ۴×۲ است (۴۰۸ لیتر در برابر ۴۷۵ لیتر). زیرا ساختار اکسل عقب ۴×۴ طوری است که جایی برای تایر زاپاس وجود ندارد و در مدل ۴×۴ زاپاس در داخل خودرو جاسازی شده است. در صورت خواباندن صندلیها حجم کلی بار از ۴۷۵ لیتر به ۱۶۳۶ لیتر می‌رسد (در مدل ۴×۴ با خواباندن صندلیها حجم بار از ۴۰۸ به ۱۵۷۰ لیتر می‌رسد).

داستر قابلیتهای آفرود مناسبی دارد. کمترین ارتفاع تا سطح زمین یا Ground Clearance برای هر دو مدل خوب است ولی مدل ۴×۴ از این نظر در وضعیت بهتری قرار دارد (برای دو دیفرانسیل ۲۱۰ میلی متر و برای تک دیفرانسیل ۲۰۵ میلی متر است). زاویه نزدیک شدن به مانع، زاویه بالای شکاف و زاویه عبور از شیب برای مدل ۴×۴ به ترتیب ۳۰ و ۲۳ و ۳۶ درجه است. سیستم ۴×۴ این خودرو ۳ حالت مختلف دارد:

 حالت ۲WD که برای حرکت در شرایطی است که سطح مسیر چسبندگی خوبی دارد (مانند حرکت در جاده) و گشتاور به فقط چرخهای جلو منتقل می‌شود تا مصرف سوخت کاهش یابد.

 حالت AUTO برای مسیرهای لغزنده که در این حالت توزیع گشتاور بین چرخهای جلو و عقب به صورت اتوماتیک محاسبه می‌شود تا جلوی هرزگردی گرفته شود.

 حالت LOCK که مخصوص مسیرهای صعب العبور آفرود یا مسیرهای بیش از حد لغزنده است. در این حالت گشتاور موتور به صورت دائمی به چهار چرخ منتقل می‌شود و ۵۰% از گشتاور موتور به طور پیوسته به اکسل عقب می‌رسد.

 

سیستم تعلیق

سیستم تعلیق عقب ۴×۴ از نوع مستقل است که از این نظر با مدل ۴×۲ متفاوت است. سیستم دو دیفرانسیل ۷۰ کیلوگرم به وزن داستر اضافه می‌کند. بر اساس تست انجام شده در باسکول یکی از نشریات روسی وزن مدل تک دیفرانسیل ۱۳۵۰ کیلوگرم با تقسیم وزن ۶۱ درصد جلو و ۳۹ درصد عقب و وزن مدل دو دیفرانسیل ۱۴۲۱ کیلوگرم با تقسیم وزن ۵۹ درصد جلو و ۴۱ درصد عقب است..

 قدرت ترمزگیری مدل تک دیفرانسیل به دلیل همین وزن کمتر، بهتر است و بر اساس تستهای انجام شده ۳ متر زودتر از مدل ۴×۴ از سرعت ۱۰۰ به توقف کامل رسید.

بر خلاف مدل دو دیفرانسیل، مانور دادن با مدل تک دیفرانسیل راحتتر است و هندلینگ بهتری دارد. ولی تکانهای بدنه یا بادی رول در مدل دو دیفرانسیل کمتر است زیرا از سیستم تعلیق مستقل در عقب برخوردار است و از فنربندی چند اتصالی (مولتی لینک) برای محور عقب بهره می‌برد،این در حالیست که فنربندی چرخ های عقب مدل تک دیفرانسیل با اکسل زنده و غیر مستقل است که فضای کمتری را اشغال می‌کند و برای زندگی شهری مناسب است.

شهر و جاده

هر دو خودرو در بزرگراه و جاده سواری راحتی دارند ولی مدل دیفرانسیل جلو ناهمواریهای سطح مسیر را بهتر جذب می‌کند و از آنجایی که سایز چرخ در هر دو مدل یکسان و با سایز ۲۱۵/۶۵R16 می‌باشد این برتری مربوط به متفاوت بودن سیستم تعلیق است.

مدل ۴×۲ با اینکه سبکتر است ولی به علت اتوماتیک بودن گیربکس مصرف بیشتری نسبت به مدل ۴×۴ برای آن اعلام شده است. ظرفیت باک هر دو مدل ۵۰ لیتر است.

بر اساس تستی که سال ۲۰۱۱ در موسسه Euro-NCAP انجام شد داستر موفق به دریافت ۳ ستاره ایمنی شد. در بخش ایمنی فعال داستر از سیستمهایی مانند  ABS ، EBD (توزیع الکترونیکی نیروی ترمز)، EBA (سیستم کمکی ترمز در مواقع اضطراری)، CSV (سیستم کنترل کم فرمانی) وASR  (سیستم کنترل هرزگردی) بهره می‌برد. در بخش ایمنی غیر فعال نیز می‌توان به دو عدد ایربگ در جلو اشاره کرد.

در مجموع

باید گفت برای آن دسته از افرادی که به دنبال یک SUV کوچک و ارزان قیمت با قابلیتهای آفرودی نسبتا مناسب با اتاقی جادار و کیفیت ساخت خوب هستند داستر انتخاب شایسته‌ای به نظر می‌رسد.

 

 

منبع: رگلاژ

ارسال نظر
نظرات کاربران
بیشتر
دیگر رسانه ها